Úrval - 01.06.1947, Side 5

BEETHOVEN
3
sagði hann við tvo af gestum
sínum: „Klappið! Leikurinn er
brátt á enda!“ Hann bað um
erfðaskrá sína. Hann arfleiddi
bróður- og fósturson sinn, sem
var óþokki og fjárhættuspilari
og varð með kæruleysi sínu
valdur að dauða hans, að öllum
eignum sínum. Nú átti hann að-
eins eftir að öðlast frið við guð.
Hann skriftaði, meðtók sakra-
mentið og hin heilögu smyrsl,
sem dauðvona mönnum eru
veitt. „Þakka yður fyrir, faðir,“
sagði hann við prestinn. „Þér
hafið fært sál minni frið.“
Hinn 28. marz var gestur
hjá honum — ungur tónlistar-
maður frá Graz, Anselm Hiitt-
enbrenner að nafni. Schindler
og Breuning, vinir Beethovens,
fólu hann gæzlu Huttenbrenner
síðari hluta dagsins. Þeir þurftu
að fara út í kirkjugarð til að út-
vega gröf. Klukkan fimm stanz-
aði pýramídaklukkan, gjöf
Lichnovski prinsessu. Hún er
enn til; hún stanzar enn þegar
stormur er í aðsigi. Klukkan
hálfsex heyrðist fyrsta þruman.
Þrumuveður vorsins þaut um
götur Vínarborgar. Hinn dauð-
vona maður opnaði djúpsett,
leiftrandi augun og starði á
skýin, sem klofnuðu undan eld-
ingunum. Um sexleytið upp-
tendraðist allt af ógnþrunginni
eldingu og Anselm Húttenbrenn-
er sá hann lyfta hægri hendinni
og benda til himins. Svo hneig
höndin aftur niður, andardrátt-
urinn hljóðnaði og hjarta hans
var að lokum í höfn friðarins.
Enginn vinur eða ættingi,
ekkert barn eða eiginkona var
hjá honum á dauðastundinni.
Hann dó í vanhirtu herbergi, í
lúsugu rúmi, yfirgefinn, fátæk-
ur, heyrnarlaus og þögull, útfrá
hræðilegum þjáningum. Ókunn-
ugur maður lokaði augum hans.
Hann var mesti tónsnillingur
heimsins. Og hinn 26. marz er
ár hvert haldinn hátíðlegur til
minningar um dauða hans.
Ef einhver spyrði, hvers
vegna hann er ,,mestur“ allra
töframanna í heimi tónanna, eru
svörin fleiri en eitt.
í fyrsta lagi: meðal vest-
rænna þjóða er nafn hans kunn-
ara en nokkurs annars manns.
Ekkert annað tónskáld nálgast
hann að vinsældum. Enginn
einstaklingur í sögu tónlistar-
innar hefir orkað svo mjög á
ímyndunarafl mannanna sem
hann; ekkert eitt tónskáld hefir
haft jafn djúptæk áhrif á mann-
kynið og Beethoven.