Úrval - 01.06.1947, Qupperneq 115

ADAM
113-
vill fá forréttindi — þau vilja öll
fá fyrstu móðurina.“
„Meðan afköst Hómers eru
takmörkuð,“ sagði ég, „er skyn-
samlegast að hvert fylki kjósi
ákveðinn fjölda kvenna, sem
koma til greina.“
„En sagan er ekki öll sögð
enn,“ sagði Klutz. „Segjum svo,
að við veljum laglega og mynd-
arlega húsmóður. Ógiftu stúlk-
urnar munu halda því fram, að
hún hafi haft tækifæri til að
eignazt barn áður, en þær aldrei.
Svo koma konur uppgjafaher-
mannanna og heimta forréttindi
— og það yrði að taka tillit til
þeirra, þar sem kosningar
standa fyrir dyrum. Hver á að
hafa forréttindi — það er erfið-
asta vandamálið í sambandi við
Endurf r jó vgunar áætlunina. ‘ ‘
„Auk þess,“ skaut Gableman
inn í, „hefir utanríkisráðuneyt-
ið mjög viðkvæmar samninga-
gerðir með höndum að því er
snertir víðtækari not af Adam.
Það er vegna Mongólanna.“
„Má ég láta álit mitt í ljós ?“
spurði Hómer feimnislega.
Gableman heyrði ekki til
hans. „Ástandið í alþjóðamálum
er þannig vaxið, að stjórnin vill
ekki láta ásaka sig fyrir að vera
að friðmælast við Rússa, en ef
sögnin um Mongólana er sönn,
viljum við vera rausnarlegir og
bjóða Rússum afnot af Adam.
En nú veit enginn neitt með
vissu um Mongólana, og ráðu-
neytið hefir mælzt til, að við för-
um varlega í sakirnar, meðan
svo stendur."
Gableman varð hugsi um
stund, en svo sagði hann allt í
einu: „Ég held, að ég hafi fund-
ið ráð. Hvers vegna ekki að
draga um mæðurnar eins og í
happdrætti?“
„Það lízt mér vel á,“ sagði
Klutz, „en valið gæti samt sem
áður orðið mjög umdeilt — og
hvar stöndum við þá? Ég er
ekki viss um, að Endurfrjóvg-
unaráætlunin lifi af slíkan
skell.“
„Við látum þingið um þetta,“
sagði Gableman. „Við látum
hvern þingmann útnefna tvær
konur, við tölusetjum þær, og
látum forsetann draga númerið
úr gullfiskaskálinni, sem notuð
er til slíkra hluta.“
Síðar um kvöldið kom maður
frá ríkisleynilögreglunni til mín
og færði mér skýrslu um ævi-
feril Kathy Riddell. Ég hafði
beðið um þessa skýrslu daginn
sem hún fór frá Washington.