Úrval - 01.04.1974, Qupperneq 8

6
URVAL
hringdi hún til læknisins og út-
skýrði málið, áður en hann kom
þangað. Þetta gerði lækninum sann
arlega hægara um vik í skilgrein-
ingu á orsökum sljóleikans, sem
hafði gagntekið Harald. Konan
hafði lagt grunninn að réttum ráð-
um, og allt gekk svo að óskum.
Einmitt í þess háttar aðstæðum
er hægt að greiða úr öllu á nokkr-
um dögum og vikum.
Afbrýðisemi orsakar oft vangetu.
Ekki sízt, ef maðurinn álítur konu
sína ótrygga.
Páll varð skyndilega vangeta,
eftir að kona hans fór á námskeið
og talaði í tíma og ótíma um þá
skemmtilegu félaga, sem hún kynnt
ist þar og kennarann, sem væri
blátt áfram óviðjafnanlegur.
Eiginmaðurinn fann sig afskiptan
og óþarfan, sársauki hans og hefnd
arlöngun birtist í vangetu.
4. Svolitlar skammir skaSa ekki.
Róbert hafði óskað þess, að kona
bans tæki ekki að sér heilsdags-
vinnu utan heimilis.
En skömmu síðar fékk hún gott
t.ilboð og tók því. Honum varð að-
eins að orði: „Ef þetta er nauðsyn,
þá er að taka því.“
Viku síðar hófst vangeta hans.
Eðlilegt rifrildi eykur sjaldan vand
ann, það er niðurbæld reiði, sem
oft verður ofdrífandi, innhverf
þögn er oft bein orsök vangetu.
5. Ekki hlutverk hins aSgerðar-
lausa.
Margar konur eru uppaldar í
þeirri trú, að það sé ókvenlegt að
eiga frumkvæði um kynmök. Auð-
vitað verður hver að hafa um slíkt
sína háttvísi og þekkja hinn gullna
meðalveg. En gagnkvæmt frum-
kvæði gefur yfirleitt bezta raun um
það sem báðum hæfir.
Nýlega átti ég viðtal við nýgift-
an mann, sem taldi sig ekki vekja
aðdáun né löngun konu sinnar, og
hann var að verða getulaus.
Ég óskaði eftir konunni til við-
tals og komst þá að raun um, að
þetta var misskilningur af hans
hálfu. En hún var viss um, að alit
frumkvæði af sinni hálfu væri
ókvenlegt og jaðraði við ruddaskap.
Ég reyndi að koma henni í skiln-
ing um, að ofurlítil atlot að fyrra
bragði mundu engan skaða. Og
vandamál þeirra gufaði brott sem
dögg fyrir sólu.
6. Þreyttu ekki maka þinn á þrot-
lausu samkvæmislífi.
Ótal margar konur, sem alltaf vinna
innan veggja heimilisins og sjá
engan utanaðkomandi allan daginn,
verða yfir sig glaðar við heimkomu
mannsins frá störfum að kvöldi.
Þær vilja þá gjarnan hafa gesta-
boð heima eða fara út að skemmta
sér. En þá má hún gæta sín að
þreyta ekki eiginmanninn. Ofþreyta
er ein helzta orsök vangetu. Þarna
verða maður og kona að finna sam
eiginlega einhvern meðalveg hvort
við annars hæfi.
7. Engin uppgerð nægir, ef ein-
lægni skortir.
Konan hefur þá yfirburði yfir
karlmann, að hún getur tekið þátt
í samförum löngunarlaust.
Jón varð alveg hamslaus, þegar