Úrval - 01.04.1974, Blaðsíða 55

JOHN SIRICA ,,HÁMARK“
legs álits fyrir framfaraviðleitni og
festu í lögum og lagasmíði.
Hann viðurkennir, að heimspeki
hans og yfirdómarans Davids Ba-
zelons eru öndverðir pólar.
Sumir lögfræðingar segja, að
verkefni Sirica og hans aðferð sé
eitt helzta verkefni endurskoðenda
dóma í fylkinu.
Hans eigin niðurstöðutölur sýna
og sanna, að á tíu árum hafa 77
dómar verið staðfestir en 35 end-
urskoðaðir.
En engar tæmandi tölur eru þó
um þetta, og þó svo væri, yrðu þær
ekki réttar forsendur um hæfni
dómarans, af því að sá dómari, sem
alltaf hefur áfrýjun í huga og ör-
yggi sitt gagnvart slíkri endurskoð-
un yfirdómstóls, gæti einmitt verið
að slá af skarpskyggni sinni og að-
laga sig einhverjum öðrum sjónar-
miðum og aðstæðum á fyrstu stig-
um rannsóknardóms.
Gagnrýni á meðferð hans í rann-
sókn yfir Gordon Liddy og James
McCord ber vott um snilli hans og
lipurð við yfirheyrslu á vitnum til
að ná til hinna háttsettu.
Hvorki verjendur né sækjendur
fylgdust með þræðinum í þessum
spurningum hans. Þegar Hugh Slo-
an, sem hafði verið gjaldkeri Fjár-
hagsnefndar við endurkjör forseta
sagðist hafa lagt fram 199 þúsund
dollara til Liddy án þess að vita, í
hvaða tilgangi upphæðin skyldi
veitt, var hann ekki þaulspurður.
Þá sendi dómarinn réttinn brott og
þaulspurði Sloan sjálfur. Næsta
morgun las hann vitnisburð Sloans
vfir réttinum án allra mótbára.
Það er vafamál, hvort viðleitnin
53
til að afhjúpa hina háttsettu var
innan hins lagalega ramma réttar-
ins jafnvel — eins og Sirica gaf í
skyn — þótt það væri hagsmuna-
mál eða að minnsta kosti áhugamál
verjenda.
Samt sem áður er auðvelt að sjást
yfir þá uppgjöf, sem virtist allsráð-
andi þessa útvöldu daga, meðan
Watergate virtist valur dauðans.
Sirica kom þá til að vekja allt til
lífs að nýju.
í fyrsta sinni heyrði almenning-
ur og fjölmiðlar bergmál af rödd
háttsetts manns, sem spurði um-
búðalaust, hver hefði gefið bæði
skipanir og peninga. Og þegar Jam-
es McCord ákvað að leysa frá skjóð
unni, treysti hann Sirica nægilega
vel — ekki dómsmálanefndinni —
oa sú ákvörðun var tekin, áður en
nnkkuð yrði séð fyrir um dóms-
niðurstöðu.
Sirica dómari ræddi við mig um
sína réttarlegu heimspeki. Þótt
hann álíti, að margt fólk, sem frem-
ur glæpi, sé fórnardýr umhverfis
ng aðs+æðna, þá vill hann, er kom-
ið er að ofbeldisglæpum, athuga
sh'kt nákvæmlega með hliðsión af
hugmyndum um frelsi, sem eins og
h=nn skrifar í einni yfirlýsingu frá
dómstólnum ..veitir úlfinum frelsi
til að ræna hiörðina í réttinni."
. get ekki skilið,“ seair hann,
..h'ærs vegna fólk ætti ekki að geta
rengið um sín eigin stræti, án þess
bvssuhlauni sé beint að baki bess.“
Fann heldur líka. að lanair dómar
hræði oa verði bannig vörn. Og
spnrðu’- um. hvaða forsendur væru
fvr’r slíkri skoðun, svaraði hann:
..Veltið þessu fyrir yður, og