Víðförli - 01.11.1954, Blaðsíða 12

10
VÍÐFÖRLI
hann hafði meiru við að bæta: Nú skal höfðirigja heimsins
út kastað. En þegar ég verð hafinn frá jörðu mun ég draga
alla til mín.
Dómurinn yfir heiminum er ekki allt og sumt, sem písl-
arsagan felur í sér. Jesús gengur til þessarar viðureignar í
þeirri meðvitund, að hinn hraparlegi ósigur sé sigur Guðs
fyrir hönd sekra manna.
Skömmu eftir úrslitin á Golgata kvað við í sjálfri Jerú-
salem: Guð hefur auglýst, hvorum megin hann stóð á Gol-
gata, vér erum vottar þess, Jesús er upprisinn frá dauðum.
Þessi tíðindi urðu ekki þögguð. Hvorki mútur, ógnanir
né dauðadómar gátu þaggað þau. Innan skamms gekk reif,
harðsnúin og fagnandi fylking út í heiminn til þess að kunn-
gjöra þetta: Jesús hafði valdið, hinn krossfesti var Guðs
sonur, Guð hefur staðfest það.
En þessir boðberar sigurvegarans flytja þessi tíðindi ekki
í hlakkandi hefndartóni. Þeir flytja þau sem gleðilegustu
skilaboð frá sjálfum Guði til allra manna. Þeir benda vissu-
lega á þann dóm yfir mannkyni, sem felst í krossi Krists,
og skilja sjálfa sig ekki undan. Héðan af eru allir án af-
sökunar, síðan er þeir krossfestu Drottin’dýrðarinnar. Hann
var dæmdur. En í rauninni varst það þú, maður, hver, sem
þú ert, sem áttir að dæmast. En hann gekkst undir dóminn
í þinn stað. Um leið og dauðadómi hans var fullnægt, sýkn-
aði hann þig: Faðir, fyrirgef þeim. Hann tilreiknaði þeira
ekki yfirtroðslur þeirra, hann fyrirgaf oss afb.rotin, afmáði
skuldabréfið móti oss, tók það burt. Hann hafði valdið til
þess að fyrirgefa syndir, því að Guð var í honum. Guð sætt-
ist við oss að fyrrabragði, þótt vér værum óvinir. Orð fyrir-
gefnirgarinnar á aftökustaðnum leiðir í ljós það, sem var
að irerast í þessari úrslitaviðureign Guðs og manns: Guð
fyrirgaf, sýknaði, lýsti friði milli sín og vor. Náð lét hann