Víðförli - 01.11.1954, Síða 80

78
VÍÐFÖRLI
hann sem leiddi út vagna og hesta, herafla og fyrirliða,
þeir liggja þar hver með öðrum og fá eigi risið á fætur,
þeir slokknuðu, kulnuðu út sem hörkveikur . . . Rennið eigi
huga til hins umliðna og gefið eigi gætur að því, sem áður
var. Sjá, nú hefi ég nýtt fyrir stafni, það tekur þegar að
votta fyrir því — sjáið þér það ekki? Ég gjöri veg um
eyðimörkina og leiði ár um öræfin . . . Sá lýður, sem ég hefi
skapað mér til handa, skal víðfrægja lof mitt.“
Frá máttarverkum almættisins í sögu þjóðarinnar og á
líðandi stundu er athyglinni beint að alheimi: Sami mátt-
ur, sem auglýsir veldi sitt og gæzku í atburðunum, sem
gerast fyrir augum mannanna og í lífi kynslóðanna, hefur
alheiminn allan í hendi sér: „Hver hefur leiðbeint anda
Drottins, hver hefur verið ráðgjafi hans og frætt hann?
Hvern hefur hann sótt að ráðum, þann er gæfi honum skiln-
ing og kenndi honum . . . uppfræddi hann í þekkingu og
vísaði honum veg vizkunnar? Sjá, þjóðirnar eru sem dropi
í vatnskjólu og metnar sem ryk á vogarskálum. Það er hann,
sem situr hátt yfir jarðarkringlunni og þeir, sem á henni
búa, eru sem engisprettur. Það er hann, §em lætur höfðingj-
ana verða að engu og gjörir drottna jarðarinnar að hégóma.
Varla eru þeir gróðursettir, varla niðursánir, varla hefur
stofn þeirra náð að festa rætur á jörðinni, fyrr en hann
andar á þá og þá skrælna þeir upp og stormbylurinn feykir
þeim burt eins og hálmleggjum. Hefjið upp augu yðar í
h'ðirrar og lítist um. Hver hefur skapað þetta? Hann sem
leiðir út her þeirra (stjarnanna) með tölu og kallar þær
aFar með nafni. Sökum mikilleiks kraftar hans og af því
að hann er voldugur að afli verður einskis þeirra vant. Hví
ser'ir þú svo og hví mælir þú svo: Hagur minn er hulinn fyr-
ir Drottni og réttur minn er genginn úr höndum Guði mín-
um? Veiztu þá ekki, hefur þú ekki heyrt, að Drottinn er