Skírnir - 01.01.1876, Qupperneq 150

150
DA-NMÖRK.
geríar, því a8 stjórninni og hægrimönnum var þetta hi8 mesta
áhugamál; sáu ráSherrar ekki anna<5 tiltækilegra, en fara í kon-
ung og biSja hann aS slíta þinginu. þa?) var gert daginn eptir,
og brá vinstrimönnum ekki mikiS við þá fregn, því aí) viS því
höfðu þeir einmitt búizt á8ur; kváSu þeir vel fariS, aS stjórnin
hefSi tekiS þetta til bragSs, og skotiS undir alþýSu, hvorir réttata
hefSi en hitt væri annaS, hvert svar bún fengi aptur.
Nú var búizttil nýrrakosninga, og hömuSust hvorirtveggja.
í flestum kjördæmunum, sem vinstrimenn höfSu áSur, ýttu nú
hægrimenn fram einhverjum sínum liSa, og sama gerSu vinstri-
menn, þar sem þeir sáu sér færi. Loks kom aS kosningunum (25.
apríl) og varS þá bardaginn meS harSasta móti og fjölmennt mjög
á kjörfundunum. þau urSu leikslok, aS hægrimenn biSu algerSan
ósigur; vinstrimenn urSu ofaná í 15 kjördæmum, sem þeir ekki
höfSu haft áSur, og misstu þó enga af hinum fyrri þingmönnum
sínum. UrSu þeir nú 74 alls, en hægrimenn aSeins 28. Ósig-
urinn varS og enn tilfinnanlegri fyrir hægrimenn fyrir þá sök, aS
þeir misstu nú marga af öflugustu foringjum sínum. þarámeSal
voru þeir Klein og Holstein greifi frá Holsteinborg, er fyrrum
voru ráSgjafar. Klein féll í Álaborg eptir mikla rimmu fyrir
greifa nokkrum af flokki vinstrimanna, sem Tramp heitir; var
hér vel um hnútana búiS af þeirra hálfu, því aS greifi þessi
hefir aldrei veriS viS stjórnmál kenndur hingaStil, en Klein var
aptur á móti gamall og grár í hettunni sem þingmaSur Álbyrg-
inga; en einna mesta óvild hafa vinstrimenn haft á honum af
öllum mótstöSumönnum sínum, og mun þaS hafa ráSiS úrslitun-
um. Holstein greifi féll í eigin sveit sinni fyrir bónda nokkrum,
og þóttu þaS ekki minni tíSindi. í miSflokknum á þingi varS
þó einna mest skarS fyrir skildi, því aS fáir af þingmönnum
þaSan náSu kosningu aptur; kenna hinir þaS hálfvelgju þeirra
og óstöSuglyndi, og er þess víst réttlega getiS. Konungur hefir
boSiS hinum nýju þingmönnum aS koma saraan 15. maí, en enn
er allt á huldu, hvern veg fara muni. Vinstrimenn hrósa sigri,
einsog viS er aS búast, og þykir sjálfsagt, aS ráSgjafarnir láti
sér segjast viS þetta svar frá þjóSinni og sæki um lausn hiS
fyrsta; telja þeir víst, aS konungur taki sér nú ráSaneyti úr