Ný félagsrit - 01.01.1873, Qupperneq 56

56
Fáein orð nm áburð.
ábur&inn út yfir um leib, og kasta honum út meb rekunni,
svo hann dreifist jafnt yfir. Af þessum áburbi þarf eigi
meira en 12 til 16 hlöss á teiginn. Helzt á aö breiha á
hausttíma eða um vetrinn, eha þá snemma á vorin. Hann
hagar bezt á myldna jörb, eba leirmikla, helzt á tún, en
eigi til maturta.
Fiskislúg. Gúanú þab, sem kemur frá Perú eba
frá Su&urhafseyjum, er haldib bezti áburíur sem til er,
og sælast jartyrkjumenn alstabar afar mikib eptir því.
Til eyja þessara eru mörg skip send ár hvert, til a& sækja
gúanú, og þegar þa& er komið til Noregs kostar eitt pund
af því 4 til 7 skildínga. Gúanú þetta er eigi annaö,
einsog menn vita, en sjúfugla drit, þeirra sem lifab hafa
kríngum eyjar þessar, hefir þab svo hrúgazt saman um
mörg þúsund ára, ab þaí> er nú orbib a& nokkurra feta
þykku lagi. Sjúfuglar þessir hafa eigi lifa& á ö&ru en
fiski, og hlýtur gúanúib því a& vera samansett af sömu
efnum og fiskurinn, allt eins a& sínu leyti og ta&i& frá
gripum vorum er samansett af sömu efnum og fú&ur þa&,
er þeir fá. Munurinn er einúngis sá, a& þa& er í annari
mynd. Illslúg, haúsar og dálkar, sem ví&a er a& öllu
forsmá& og kasta& í sjúinn, er því me& gú&ri me&fer&
eitt hi& bezta ábur&arefni sem til er, og líkist miki& gúanú.
Sumsta&ar er þa& venja, a& bera illslúgi& upp á túnife og
kasta því þar út, en þetta ver&ur sjaldan til mikils gagns.
Fyrst ver&ur þa& aldrei svo vel breidt út, a& þa& liggi
eigi of þykkt sumsta&ar, koma þá skallar eptir þa&, þar
sem grasi& er öldúngis fúna& undan því. jþegar illslúgi&
byrjar a& levsast upp og grotna, gufa ymsar lopttegundir
úr því, sem í sér hafa ýmisleg frjúfgnnarefni, og missist
miki& af þess ábur&arkrapti me& þessu múti. Mestan
ska&a gjöra þú samt hrafnar og máfar á illslúginu, þvf