Ný félagsrit - 01.01.1873, Blaðsíða 149

Hæstaréttardómar.
149
innan 15 daga frá löglegri birtíngu þessa
dóms, og dóminum ab ö&ru leyti að full-
nægja undir a&för a& lögum.”
Hin ákær&i skaut dómi þessum til landsyfirr&ttarins,
og kom máli& þar í dóm 21. December 1864. í ástæ&um
landsyfirrettardómsins segir:
l(Um hausti& 1861 hefir Gu&mundur Jónsson, eptir
því sem hann sjálfur hefir játa& og fram hefir komi& í
málinu, afmarka& svarthöttótt hrútlamb, sem kom af fjalli
me& kindum fö&ur hans, undir hans mark, í þeim tilgángi
a& draga sér kindina, fyrir þetta tiltæki hefir sýsluma&-
urinn í Húnaþíngi dæmt hann eptir tilsk. 11. April 1840,
6. og 4. gr. — — — (sjá dóminn a& framan).
Eptir því sem hinn ákær&i hefir sagt frá, var lambi&
reki& f hús me& Skárasta&a fénu, án þess þa& sjáist
á prófunum, a& hinn ákær&i hafi gjört þa&, og enn sí&ur
a& hann hafi gjört þa& í því skyni a& afmarka lambi&;
þetta gjör&i hann fyrst seinna í fjárhúsinu; en af þessu
lei&ir a& brot hins ákær&a ver&ur ekki heimfært undir 6.
gr. í tilsk. 11. April 1840, sem sýsluma&urinn hefir gjört,
en þa& ver&ur a& dæma samkvæmt grundvallarreglunum
í 58. gr. í sömu tilskipun, og vir&ist eptir þessu hæfilegt
a& ákve&a refsíngu hins ákær&a, sem aldrei fyrhefirveri&
kenndur a& sök, til 15 vandarhagga; eptir þessu ver&ur a&
breyta dóminum, hva& refsínguna snertir. þar eigandi
lambsins ekki hefir spurzt uppi, er ekki ástæ&a a& dæma
hann í bætur fyrir þa&‘).
því dæmist rétt a& vera:
(1Hinn ákær&a Gu&mund Jónsson skal hý&a
15 vandarhöggum. Um málskostna& standi
héra&sdómurinn. Einnig ber hinum ákær&a
a& grei&a málsfærslulaun til sækjanda og
‘) Hér er sleppt nokkrum orðum um drátt á málinu í héraði o. s. frv.