Ný félagsrit - 01.01.1873, Blaðsíða 92

92
Um holdsveiki eður limafalls6jki.
Blettir þessir koma ekki nærri ætíb, en þegar þeir koma,
eru þeir merki þessarar tegundar veikinnar.
Skömmu eptir aö blöörurnar eru hættar afe myndast,
kemur vanalega mikil viökvæmni í líkama sjúklínganna á
einhverjum staö, og ollir sú vibkvæmni þeim mikilla sár-
inda; þessu fylgja opt miklar köldur. ViSkvæmni þessi
er stundum aöeins í örunum eptir blöörurnar, en stundum
getur hún líka náö yfir meira af líkamanum, t. a. m. ein-
hvern útliminn, eíiur mikinn hluta andlitsins; hún eykst
smásaman, og getur orfeib svo megn, ab sjúklíngarnir
hrökkva saman, ef vi& þá er komib á þeim stö&um, sem
hún er, eins og komib væri vi& kviku. Sérhver hreifing
ollir sjúklíngunum mikilla kvala, og segja þeir, a& þa& sé
því líkast, sem þeir væri stúngnir me& útal nálum, þeir
ver&a því vanalega a& liggja grafkyrrir til a& þola vi&.
Ef þessi sára tilfinníng er í höndum sjúklínganna, ver&ur
a& mata þá eins og börn, því þeir geta á engu snert,
neraa þeir þoli mestu kvalir. þeir sofa þá mjög úrútt,
og vegna þessara miklu þrauta missa þeir matarlystina og
horast; þeir eiga bágt me& a& svitna, hörundi& er rojög
þurt, og veldur þa& þeim mikillar úhæg&ar. Ef þessi
vi&kvæmni er ekki nema á litlum bletti, geta sjúklíngarnir
gengi& a& verki sínu, og lí&ur þá allvel a& ö&ru leyti.
þessi sára vi&kvæmni getur baidizt vi& um mörg ár, en svo
smámínkar hún, og mínkar þá einnig jafnframt hörunds-
tilfinníngin um allan Iíkamann, svo þegar vi&kvæmnin er
alveg horfin, þá er líka tilfinníngarlaus do&i byrja&ur á
þeim stö&um, sem hún hefir veri&; smásaman eykst þetta
svo, a& sjúklíngamir eru á þessum stö&um líkamans alveg
tilfinníngarlausir; hörundiB ver&ur þá um leið fölt og þurt,
og ef það er látið í hrukkur, sléttast þær ekki af sjálfum
sér, allur sviti hættir á þeim stö&um, og sömulei&is hætta