Ný félagsrit - 01.01.1873, Blaðsíða 68

68
Fáein orð um áburð.
og hann er, e&a þab reitist svo saman í smáu, aí> enginn
munur sýnist vera af> því, svo því er þessvegna kastaf)
eitthvah burt, og kenist þah þá eins opt í lækinn ehur
fjöruna, ef hún er svo nærri, eins og í áburbarhauginn.
Sorp þetta getur nú verib margskonar, svo sem: skóvörp,
uggar, rob og fiskabein, innyfli úr fenabi, pallrusk, hár,
kjöt af gripum, t. a. m. iirossakjöt eba kjöt af horkindum
og öbrum dýrum, ruddi og inob, sót, ónvtar ullartuskur,
aska og úrgángur af öllum þeim áburbar-tegundum, sein
vér höfum ábur nefnt, ásamt ööru fleira. Allt þetta getur
orbib ab góbum áburbi, ef rétt er meb farib, og þó lítib sé
til af hverju einstöku, getur þab þó orbib ab talsverbu
gagni, þegar allt er komib á einn stab, því safnast þegar
saman kemur. — þ>ab sem mabur Iætur í safnhauga getur
mabur greint í tvennt:
1. þau efni, sem eru þess eblis, ab þau leysa í
sundur þab er þau eru saman vib, svosem t. a. m. kalk,
aska, mannasaur, gripatab, þvag, ónýtt kjöt, illslóg og
affall af fiski o. s. frv.
2. þesskonar efni, sem þarf ab leysa í sundur,
þartil heyra t. a. m. torf, þáng, ónýtar ullartuskur, lebur
og skinn, horn, pallrusk og ýmislegt annab sorp.
þegar mabur safnar þessum úrgángi saman og leggur
hann í einn safnhaug, skal leggja þab allt í viss og mátu-
leg lög, en ekki kasta öllu í hrúgu, hverju saman vib
annab, því þá rotnar þab ójafnt, cinsog vonlegt er, .og
áburburinn verbur bæbi miklu lakari og ódrjúgari. Eg
vil því skýra frá, hvernig mabur til dæmis getur búib sér
til safnhaug.
Mabur Ieggur fyrst nibur 8 til 12 þumlúnga þykkt
lag af mold, þar ofaná eitt lag meb hrossatab, kalk eba
ösku, svo eút af úrgángi úr fiski, annab af fúnu torfi ebur