Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1988, Qupperneq 122

126
ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
Pll. Kolasýni af gólfi í rúst. Sent frá Svíþjóð að lokinni greiningu 28.10.1973. Greint
sem lerki (Larix sp.) og birki (Betula sp.). Safnað 1971. Aldursgreiningin var
gerð af Ingrid Olsson í Uppsölum í Svíþjóð (U-4014).
Niðurstöður aldursgreininga ofangreindra sýna voru sem hér segir:
Lab.nr. Aldur í árum Leiðrétt skv. Stuiver & Pearson 1986
fyrir 1950. +— 1 o +— 2 o
St 4191 1665 +- 100 BP cal AD 250- 495 cal AD 130- 600
St 4192 260 + - 245 BP cal AD 1430 - 1955 cal AD 1270 - 1955
U-4014 1090 +- 80 BP cal AD 883-1015 cal AD 770-11139
Önnur sýni
P2. Sýnishom af gólfskán úr rústinni. Mikið af kolabitum. Safnað 15.9.1967.
P3. Viðarkolanwlar, mjög smá mylsna. Safnað 1967 og 1971.
P4. Brunnin bein. Um 27 molar.
P5. Jaspismolar, 2. Sá stærri er rauðbrúnn, ekki formaður að því er virðist. Sá minni
er dökkrauðari og virðist heldur ekki hafa nein mannaverk á.
P6. Sýnishorn af stœrri steinunum í eldstæði hússins. Mjög ávalur steinn, eldsprunginn.
Brunamerki sjást á einum stað. Brotið er upp úr honum á nokkrum stöðum.
Þykkt mest 5,4 sm.
P7. Sýnishorn af smásteinum úr eldstæði í horni hússins, sbr. P6. Þetta eru smáir fjöru-
steinar með eldsmerkjum á, 33 að tölu; einn hefur klofnað, eins og þeir gera í
eldi. Sá stærsti er 6 sm að lengd. Safnað 15.9.1967.
P8. Sýni af „svartri eldfjallaösku“ ofan hvíta lags. Safnað 2.9.1971.
P12. Örlítil ryðhóla meðjárni innan í, eins og fram kom við greiningu.1" Hæð 0,9 sm.
P13. Örlítið eldtinnuhrot. Af crlcndum uppruna. Hefur e.t.v. borist til íslands sem
ballest. Fannst í rústinni.
P14. 3 steinar: 2 ljós tinnubrot og 1 hvítur steinn með bergkristöllum. Fannst í ösku-
lagi sunnan við suðurvegg, 12.7.1981.
P15. Brunnar, smáar spýtur úr tóft, tíndar saman hér og hvar. Gætu t.d. verið úr ílát-
um. A.m.k. tvær þeirra virðast vera telgdar.
P16. Viðarkolamolar, tíndir saman suður af suðurvegg 1981. Lítt brunnir að því er
virðist.
P17. Tréspænir eða smáspýtur; a.m.k. þrjár með mannaverkum á, og börkur. Lengsta
spýtan er um 27 sm löng. Allt fundið á 20-25 sm dýpi undir hvíta laginu (Ö
1362) við suðausturhorn tóftar, 7.7.1981. Líklega mest úr húsaviðum.
P18. Smásteinar úr mannvistarlagi suður af suðurvegg í tóft. Litlir, ávalir, sæbarðir
fjörusteinar. Fimm cru kristalsteinar. Sumir sprungnir, og ekki frítt við að elds-
merki sjáist á a.m.k. einum. Svipaðir og P6, þó ekki eins augljós eldsmerki á.
9. Öll sýnin í rannsókninni voru leiðrétt með tölvuforritinu Radiocarbon Calibration
Program 1987, Rev. 2.0, frá Quaternary Isotope Lab. við Háskólann í Washington.
Dr. Morven Leese við Research Laboratory British Museum veitti aðstoð við notkun
forritsins. í umfjöllun er stuðst við ± cr, sem gefur samþjappaðri tíma.
10. Páll Imsland og Magnús Ólafsson, 1981, Sýni no. 5, bls. 3.
11. Ibid, sýni no. 4, bls. 3.