Réttur


Réttur - 01.01.1955, Side 46

Réttur - 01.01.1955, Side 46
46 RÉ'TTUR miðs gætir oftast lítt í formrökfræðinni. Viðfangsefnið er mann- leg hugsun, form hennar og lögmál. En það er horft á það frá mismunandi sjónarhól, Rannsóknin er ekki á sama stigi, aðferðir og markmið frábrugðin. Díalektisk rökfræði er þekkingarfræðileg rökfræði, sem lítur á feril hugsunarinnar frá sögulegu sjónarmiði — í hreyfingu og þróun. Hún sameinar ef svo má segja hið rök- fræðilega og sögulega, lógiska og históriska. Hún Iætur sér ekki nægja að raða dómum og ályktunarformum samhengislítið hlið við hlið, heldur rekur samband þeirra, sýnir hversu eitt hugsunar- formið æxlast af öðru, hvernig hið æðra tekur við af hinu lægra. Af þeim sjónarhól eru aðleiðsla og afleiðsla, greining og tenging ekki algerlega andstæðar og sjálfstæðar rannsóknaraðferðir, full- gildar í sjálfu sér, heldur gagnkvæmir þættir eða liðir hugsunar- starfsins, sem víxlast á, eru skilyrði hvor annars og skila beztum árangri í samstarfi og tengslum. Samkvæmt díalektiskum skilningi eru reglur og frumhæfingar formrökfræðinnar engin fjarstæða, en sjónarmið hennar eru of þröng og takmörkuð. Oll samsemd er afstæð — og því hvikulli, sem fyrirbærin eru meiri og örari breytingum háð. Samsemdin er tímabundin og tekur aðeins til ákveðinna hliða eða þátta við- komandi fyrirbæris. Hlutirnir búa yfir innri andstæðum og marka- línurnar stundum óljósar; þeir breytast og geta sýnt aðrar og andstæðar eigindir í breyttu umhverfi eða í annan tíma o. s. frv. Það er hlutverk díalektiskrar rökhyggju, að sníða hugtök vor og dóma svo að viðfangsefnunum, að þau fái túlkað veruleikann sem gleggst. Þáttur rökhyggju og fræðilegrar hugsunar í mannlegri þekk- ingaröflun er geysimikilvægur — og stórum meiri en skyn- hyggjumennirnir, sem leggja allt upp úr skynreynslunni, vilja vera láta. — Og reyndar eru hugsanir vorar og skynjanir jafnan samofnar. Það er hlutverk hugsunarinnar að vinna úr skyn- reyndunum, gera úr þeim heildarmynd og kveða á um nýjar at- huganir og rannsóknir. Skýringartilgátan, „hypotesan”, er hinn mikilsverðasti þáttur í öllum vísindum, hún dregur samnn kunn- ar staðreyndir og tengir þær í heildarsýn og örvar og ýtir undir þekkingarleitina. Hinum ýmsu sviðum mannlegrar þekkingar er
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128

x

Réttur

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.