Tímarit lögfræðinga


Tímarit lögfræðinga - 01.06.1951, Side 18

Tímarit lögfræðinga - 01.06.1951, Side 18
92 Tímarit lögfræðinga þykkt“, gert sökunaut hæfilega sekt, enda megi telja, að refsing muni ekki fara fram úr 300 kr. (þ. e. ef málið sætti dómsmeðferð). Þessa ákvæðis verður auðvitað því að eins neytt, að sökunautur játist undir sektargreiðslu. Lögreglumenn eru ekki löglærðir menn, og ákvæðið sýn- ist því vera allvarhugavert. Þeim er í fyrsta lagi almennt ekki treystandi til þess að gera sér grein fyrir því, hvort dómstólar gerðu sökunaut ekki hærri sekt en 300 kr. Nú, er sektir eru oftast að minnsta kosti þrefaldaðar frá því, sem í hverjum einstökum lögum segir, er enn vafasamara en áður, hver málalok yrðu fyrir dómi hverju sinni. Þó að sjálfsagt sé að gera almennt ráð fyrir heiðarleika lög- reglumanna, þá hafa þó dæmin sýnt, að þeir eru sumir breyzkir og hafa notað sér stöðu sína til ósæmilegs og ólöglegs ávinnings. Ekki er mælt í 112. gr., að lögreglu- maður skuli hafa votta, er hann sektar vegfaranda, en sjálfsagt skal þó einn vottur vera viðstaddur eftir 37. gr. En hafa skyldi hann tvo votta, eins og dómendum ber að hafa við embættisverk sín, og verður þá sparnaður af ráðstöfun þessari sennilega lítill, en í sparnaðarskyni mun hún vera gerð. Það mun óhætt að fullyrða, að hverjum venjulegum götulögreglumanni sé tæplega treystandi til þess að fara með það vald og þann vanda, sem þessu starfi er samfara. Ef sekt, sem lögreglumaður fær vegfaranda til að gangast undir, er greidd á tilskildum tíma, þá kemur það venjulega ekki til rannsóknar, hvort lögreglumaður hefur farið rétt að. En ef sekt er ekki greidd, þá sendir iögreglumaður kæru, og þá má verða, að mál verði rann- sakað, og að ákvörðun lögreglumanns verði felld úr gildi. 2. Ákæruvald er fengið héraðsdómara í hendur í tveim- ur málaflokkum, þar sem ætla má, að sök sé sönnuð eða að minnsta kosti mjög líklegt, að aðili sé sekur, og að dómamálaráðherra mundi tvímælalaust ákveða saksókn, ef mál kæmi til hans kasta. a. Þegar aðili hefur ekki komið fyrir dóm. 113. gr. Er hér átt við dóm, þar sem rannsókn málsins fer fram. Hann hefur þá enga skýrslu gefið fyrir dómi. Það skiptir
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Tímarit lögfræðinga

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit lögfræðinga
https://timarit.is/publication/586

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.