Tímarit lögfræðinga


Tímarit lögfræðinga - 01.06.1951, Page 18

Tímarit lögfræðinga - 01.06.1951, Page 18
92 Tímarit lögfræðinga þykkt“, gert sökunaut hæfilega sekt, enda megi telja, að refsing muni ekki fara fram úr 300 kr. (þ. e. ef málið sætti dómsmeðferð). Þessa ákvæðis verður auðvitað því að eins neytt, að sökunautur játist undir sektargreiðslu. Lögreglumenn eru ekki löglærðir menn, og ákvæðið sýn- ist því vera allvarhugavert. Þeim er í fyrsta lagi almennt ekki treystandi til þess að gera sér grein fyrir því, hvort dómstólar gerðu sökunaut ekki hærri sekt en 300 kr. Nú, er sektir eru oftast að minnsta kosti þrefaldaðar frá því, sem í hverjum einstökum lögum segir, er enn vafasamara en áður, hver málalok yrðu fyrir dómi hverju sinni. Þó að sjálfsagt sé að gera almennt ráð fyrir heiðarleika lög- reglumanna, þá hafa þó dæmin sýnt, að þeir eru sumir breyzkir og hafa notað sér stöðu sína til ósæmilegs og ólöglegs ávinnings. Ekki er mælt í 112. gr., að lögreglu- maður skuli hafa votta, er hann sektar vegfaranda, en sjálfsagt skal þó einn vottur vera viðstaddur eftir 37. gr. En hafa skyldi hann tvo votta, eins og dómendum ber að hafa við embættisverk sín, og verður þá sparnaður af ráðstöfun þessari sennilega lítill, en í sparnaðarskyni mun hún vera gerð. Það mun óhætt að fullyrða, að hverjum venjulegum götulögreglumanni sé tæplega treystandi til þess að fara með það vald og þann vanda, sem þessu starfi er samfara. Ef sekt, sem lögreglumaður fær vegfaranda til að gangast undir, er greidd á tilskildum tíma, þá kemur það venjulega ekki til rannsóknar, hvort lögreglumaður hefur farið rétt að. En ef sekt er ekki greidd, þá sendir iögreglumaður kæru, og þá má verða, að mál verði rann- sakað, og að ákvörðun lögreglumanns verði felld úr gildi. 2. Ákæruvald er fengið héraðsdómara í hendur í tveim- ur málaflokkum, þar sem ætla má, að sök sé sönnuð eða að minnsta kosti mjög líklegt, að aðili sé sekur, og að dómamálaráðherra mundi tvímælalaust ákveða saksókn, ef mál kæmi til hans kasta. a. Þegar aðili hefur ekki komið fyrir dóm. 113. gr. Er hér átt við dóm, þar sem rannsókn málsins fer fram. Hann hefur þá enga skýrslu gefið fyrir dómi. Það skiptir
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116

x

Tímarit lögfræðinga

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit lögfræðinga
https://timarit.is/publication/586

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.