Tímarit um uppeldi og menntamál - 01.01.1889, Qupperneq 17

17
svo stendur á, segist hann skrifa i samkvæmt núver-
andi framburði, og er það auðvitað eina úrræðið, sem
getur komið til skoðunar, að íilgja framburðinum, par
sem óvíst er um upprunann; enn samt getur verið, að
íms af pessum vafasömu orðum eigi að skrifa með y
enn ekki i. J>að getur pannig komið lirir, að jafnvel
peim manni, sem best kann, skjáltist í pessu — inter-
dum bonus dormitat Homerus. Til pess að fullvissa
mig urn, hve örðugt pað væri, að læra að skrifa rjett y
og i, og til pess að sjá, hvernig lærisveinar latínuskól-
ans eru að sjer í pessu um pað leiti, sem vjer sendum
pá frá oss út í lííið, hef jeg farið gegnum 200 íslensk-
ar ritgerðir, gerðar flestar við burtfararpróf og nokkrar
í tveimur hinum efstubekkjum skólans (5. og 6. bekk).
í pessum stílum fann jeg samtals 300 ritvillur. J>ar
af vóru 80, eða meira en V* (27,7° o), y- (?/-) villur og
i- (í-) villur, 66 sinnum vóru höfð skipti á z og s
(22°/'o) og 26 sinnum á n og nn (8,7 l>j0). Ef pessir stíl-
ar eru bornir saman við stílana í 1. bekk og inntöku-
prófsstílana, pá sjest, að rjettritunarvillunum[í heild sinni
hefur fækkað mikið, úr 1008 ofan í 300, og ef tekið
er tillit til pess, að efstubekkingastílarnir eru margfalt
lengri enn neðstubekkingastílarnir, sjest að fækkunin er
í raun rjettri miklu meiri enn pessar tölur sína; y- og
i- villunum hefuf auðvitað líka fækkað, enn pó ekki
nærri eins mikið eins og öllum villum samtals. í
neðstubekkinga stílum vóru y- og i- villurnar 1;s af
öllurn villum (20,2°/o), í efstu bekkjunum eru pær orðn-
ar rneira en 1(j af öllum villum (26,7°/o); peim liefur
pannig fjölgað um 6Vs'n/o í tiltölu við aðrar villur, og
sínir petta ljóslega, að pað er talsvert örðugra að læra
að gera mun á i/-um og i-um enn að læra aðrar rjett-
ritunarreglur ifir höfuð að tala. fó hefir z- villunum
2