Skírnir - 01.01.1963, Page 18
14
Árni Magnússon assessor
Skímir
um ekki til þess framdráttar sem fræðilegum ritliöfundi,
sem vænta hefði mátt.
Bruninn mikli í Ivaupmannahöfn 1728 lék illa safn
Arna Magnússonar. Hér skal engum getum að því leitt,
hve mikið það tjón var, sem hruninn olli safninu. Hinu
skal fagnað, hve mikið hjargaðist. Engan furðar, þótt þessi
volegi atburður fengi mikið á hinn mikla safnanda, enda
lifði hann skamma hríð eftir þetta, lézt 7. janúar 1730.
Skömmu fyrir dauða sinn arfleiddi Árni Magnússon
Hafnarliáskóla að safni sínu, og hefir margt hið merkasta
í norrænum fræðum verið unnið í stofnun þeirri, sem við
hann er kennd. Nú hefir verið ákveðið með lögum frá
Ilíkisdegi Dana — að undangengnum samningum við rík-
isstjórn Islands — að verulegur hluti af safninu — og
raunar fleiri handrit í dönskum söfnum — verði flutt til
íslands og afhent Háskóla Islands, sem væntanlega fær
þau Handritastofnun Islands til varðveizlu. Hér sem oftar
kom í ljós einstakt víðsýni danskra stjórnarvalda, traust
þeirra á íslenzkum vísindum og bróðurþel í okkar garð.
Vænta allir þess, að Handritastofnunin beri gæfu til að
ávaxta þennan fjársjóð og efla vísindalega starfsemi í
anda Árna Magnússonar.
Ritstj.
AÐALHEIMILDIR:
Safn Fræðafjelagsins um Island og Islendinga VIII. Finnur Jónsson, Ævi-
saga Árna Magnússonar, Kaupmannahöfn 1930.
Árni Magnússon eftir Jón Ólafsson (Merkir Islendingar IV, 1—57,
Reykjavík 1950).
Æviágrip Árna Magnússonar eftir Jón Magnússon, hróður hans (Merkir
Islendingar IV, 57—61).
Auk þess bréf Árna: Embedsskrivelser og artdre offentlige aktstykker
(1916), Brevveksling med Torfæus (1916) og Private brevveksling
(1920).