Skírnir - 01.01.1963, Page 115

Skírnir
Úr sögu skinnbóka
103
lært. Bókagerðarmenn af þessum skóla hafa haft þá sérvizku
að setja ekki saman bækur með átta blaða kverum, nema þær
sem voru í litlu broti, eins og ÁM 48 8V0; í ÁM 651 I 4t0
eru bæði átta blaða og tíu blaða kver. Reykjarfjarðarbók hef-
ur líklega verið í dálítið stærra broti en 62, meðan hún var
óskert; dálkar í henni eru viðast hvar bæði lengri og breið-
ari en í 62, en hins vegar eru oftast 40 línur í dálki í þeim
báðum.
En þótt gert sé ráð fyrir að 62 sé til orðin á sama stað og
Reykjarfjarðarbók, er ekki endilega vist að hún hafi verið
skrifuð fyrir sama mann. Eins og áður segir benda líkur til
að þessi bók hafi verið í Eyjafirði um miðja 15. öld, og vel
getur verið, enda þótt hún hafi verið skrifuð í Skagafirði, að
einhver af auðmönnunum sem á þeim tíma voru uppi í Eyja-
firði, hafi látið gera hana. Samgöngur milli þessara byggðar-
laga hafa alltaf verið miklar, og vandalaust er að benda á
tengdir milli skagfirzkra og eyfirzkra höfðingja á síðari hluta
14. aldar. Væri kannske ekki úr vegi að minna á að Björn og
Benedikt, synir Brynjólfs ríka, gengu að eiga dætur Eiriks
auðga Magnússonar bónda að Svalbarði og á Möðruvöllum
(d. 1381), en afkomendur Benedikts bjuggu mann fram af
manni á Espihóli. Við gætum til gamans látið okkur detta í
hug að Brynki karl hafi látið skrifa 62, en síðan gaukað
handritinu að Eiríki bónda til að gylla fyrir honum mág-
semdimar, og væri þá fengin bein braut að þeyta bókinni
eftir til þeirra Hlíðarendamanna, því að dóttir Eiríks var
Soffía, móðir Lopts ríka Guttormssonar, föður Þorvarðar, föð-
ur Guðríðar, móður Vigfúsar Erlendssonar. Bókin getur líka
sem bezt verið skrifuð fyrir einhvem annan Skagfirðing en
Brynjólf ríka. Einn af bændum þeim sem stefnt var utan
1350 fjrrir óþægð við Orm biskup Ásláksson, var Geir bóndi
á Seylu, Þorsteinsson úr Auðbrekku, Geirssonar auðga. Geirs
á Seylu er síðast getið 1350, og er óvíst að hann hafi lifað
miklu lengur. Sonur hans er talinn Árni, og hefur á einhvem
hátt verið tengdur Akramönnum, því að Benedikt Brynjólfs-
son kallar Geir son hans frænda sinn í bréfi einu frá 1415
(ísl. fornbréfasafn III, bls. 762, sjá einnig IV, bls. 287), en