Skírnir - 01.01.1963, Blaðsíða 129
Skirnir
Um veiðiskap og aflabrögð í Hornafirði
117
sérstakrar varúðar. Nokkuð af þeim ís, sem rekur út síðast
á útfalli, getur rekið aftur til baka inn framan af aðfalli.
Ræðarar leggja nú að fiski, sem rekur undan straumi og
kemur á móti bátnum. Stafnbúi býst nú til að innbyrða fisk-
inn með fremur skaftstuttri krækju, sem hann hefur eina
að vopni. Hann seilist nú út fyrir borðstokkinn, ber í fisk-
inn, dregur að sér og kippir inn fyrir borðstokkinn, allt í
einu snöggu átaki. Hér er margs að gæta í senn, en einkum
þess að færa í fiskinn á réttum tíma í hæfilegri fjarlægð frá
bátnum og á völdum stað á fiskinum. Sé þessa ekki gætt, er
hætta á að missa fiskinn af.
Mest af þessum fiski er rogastór vertíðarþorskur. Hann er
ekki dauður, heldur virðist hann vera í einhverju móki og
kippist snöggt við, er krókurinn læsist í hann, og reynir að
slíta sig eða snúa sig af honum, og má veiðimaður ekki gefa
honum neitt svigrúm til þess. Einkum er hætt við, að fisk-
urinn slitni eða snúist af króknum, ef hann lendir undir kinn-
ungnum eða ef illa eða tæpt stendur í honum. Þegar straum-
urinn þrýstir fiskinum inn undir kinnunginn, þarf miklu
meira átak en ella til þess að innbyrða hann, og vill þá einnig
rifna út úr honum, nema hann sé vel kræktur, þar sem gott
hald er, t. d. undir kverk eða annars staðar í hausinn.
Þannig er hver fiskurinn af öðrum innbyrtur, meðan eitt-
hvað berst að. Hér þarf snögg handtök og snerpu. Mest er
þetta vænn fiskur, þungur og sprettharður. Verkið er því erf-
itt og lýjandi, sé lotan löng.
Fiskurinn tók að fljóta uppi, er fallið fór að harðna og
meðan það var hvað harðast, en sá fiskur, sem kominn var
á flot, gat lialdizt á floti, þó að strauminn væri farið að hægja
og jafnvel þó að orðið væri straumlítið eða jafnvel kominn
liggjandi. Hefur fiskurinn þá sennilega verið orðinn svo das-
aður, að hann hefur ekki getað náð sínu rétta eðli á ný og
stungið sér til sunds, þó að straumlaust væri orðið. Fiskur,
sem þannig var á sig kominn, gat haldizt fljótandi yfir liggj-
andann og fram á útfallið og tók þá að reka til baka út fjörð-
inn með útfallinu. Mátti þá snúa báti sínum við, andæfa upp
í útfallið og krækja fisk á sama hátt og á aðfallinu.