Skagfirðingabók - 01.01.1967, Qupperneq 63

NOKKRAR SAGNIR ÚR MÁLMEY
lags Siglufjarðar, og þeirra systkina. Sigmundur var karlmenni hið
mesta að burðum, sem þeir bræður allir, hæglátur í framgöngu og
drengur góður. Hann fór nokkuð með byssu og stundaði það talsvert
í Málmey.
Það var nú eitt kvöld, rétt fyrir fráfærurnar, að Sigmundur fór
með byssu sína að heiman og hugðist að skjóta sér fugl til matar. Sást
til hans, að hann gekk í áttina til Kúahvammsins. Fólk gekk nú til
rekkju, en er skammt var liðið á nótt, kom Sigmundur heim. Voru
þá föt hans öll rifin og hann sjálfur mjög veikur; byssa hans var
brotin þannig, að skeftið var brotið af henni og hlaupið bogið. Var nú
Sigmundi hjálpað í rekkju og hann spurður um, hvað fyrir hann hefði
komið, en um það varðist hann allra frétta. Sigmundur var óbrotinn
á útlimum, en mjög marinn og kostaður. Var honum hjúkrað á bezta
hátt sem föng voru á, en honum elnaði sífellt sóttin. Þó var hann með
fullri rænu og eins daginn eftir. Var þá sent í land og meðöl fengin,
svo og gerðar ráðstafanir til að flytja manninn morguninn eftir til
Siglufjarðar, og voru fengnir menn til ferðarinnar í landi að einhverju
leyti. Var farið snemma um morguninn á sexæring, og sjö menn á,
en eigi varð ferðin lengri en í mynni Málmeyjarsunds, því þá var
Sigmundur látinn.* Hafði hann fullt ráð og rænu fram í andlátið,
en ekki lét hann neitt uppskátt um, á hvern hátt slys þetta hefði borið
að. Var mikið um þetta rætt og af allmörgum talið víst, að óvættur
einhver hefði ráðizt á manninn og leikið hann sem raun bar vitni um.
Jarðfallið er aðallending Málmeyjar. Það er mjög einkennilegt, eru
þar strýmhólar margir með dældum og kvosum á milli. Þar er talið,
að huldufólk búi, og telja margir sig hafa séð það. Norðan við lend-
inguna er dálítil hvilft, sem nefnd er Ytra-Jarðfall. Þar á að vera
lending huldufólksins. Heyrðist þar oft, að far var sett fram, og oft
sást þar varsími sem kjölfar skips, þótt ekkert skipið sæist.
Soffía Gísladóttir, kona Kristins Jónssonar á Tjörnum, ólst up í
Málmey hjá Jóni Jónssyni, föðurföður Baldvins þess, sem nefndur
* Sigmundur bjó aðeins eitt ár í Málmey og lézt 1. júní 1897 (Jarða- og
búendatal)
61