Tímarit Máls og menningar - 01.03.2014, Side 75

M i s t e r Ta y l o r
TMM 2014 · 1 75
Löggjöfin um sjúkdóma fékk strax góðar undirtektir og var gerður að
henni góður rómur í utanríkisþjónustunni og utanríkisráðuneytum vin-
veittra þjóða.
Samkvæmt þessari minnisstæðu löggjöf var alvarlega sjúkum gefinn
einn sólarhringur til að koma pappírum sínum í lag og deyja, en hefðu þeir
heppnina með sér og tækist að smita einhvern í fjölskyldunni, fengu þeir
frest í mánuð fyrir hvert sýkt ættmenni. Þjóðin fyrirleit fórnarlömb vægra
sjúkdóma og þá sem voru hreinlega illa fyrirkallaðir, og á götum úti mátti
hver sem var hrækja framan í þá. Í fyrsta sinn í sögunni var viðurkennt mikil-
vægi lækna sem enga veita lækningu (og voru nokkrir tilnefndir til Nóbels-
verðlauna). Það að deyja þótti til marks um þjóðernisást af hæstu gráðu, ekki
bara á landsvísu, heldur um alla álfuna, sem þótti enn æðri heiður.
Með hinum aukna vexti í hliðargreinum (líkkistusmíði blómstraði sérlega
vel með tæknilegri aðstoð fyrirtækisins) hófst í landinu, eins og sagt er,
tímabil mikillar efnahagslegrar uppsveiflu. Þessara framfara varð helst vart
á nýjum, litlum, blómalögðum stíg, þar sem eiginkonur þingmannanna
gengu hjúpaðar angurværð á gullnum hausteftirmiðdögum, og litlu fallegu
höfuðin þeirra kinkuðu kolli, já, já, allt væri í sómanum, þegar einhver
umhyggjusamur blaðamaðurinn heilsaði þeim brosandi þarna á stígnum og
tók ofan.
Svona í framhjáhlaupi langar mig að minnast eins af blaðamönnum
þessum sem einhverju sinni hnerraði hastarlega, en hnerrann gat hann ekki
réttlætt. Hann var sakaður um öfgar og leiddur fyrir aftökusveitina. Það
var ekki fyrr en eftir að hann lét lífið af einskærri fórnfýsi að sérfræðingar
viðurkenndu að viðkomandi blaðamaður hefði verið eitt mesta höfuð lands-
ins. En í smækkaðri mynd kom það svo vel út að það var engan mun að sjá.
En hvað um Mr. Taylor? Á þessum tíma hafði hann verið tilnefndur sér-
stakur ráðgjafi forseta lýðveldisins. Nú var svo komið, og er til marks um
hverju einstaklingsframtak getur áorkað, að hann vissi ekki aura sinna tal;
en það truflaði ekki svefnfrið hans því hann hafði lesið í síðasta bindi af
Heildarverkum Williams G. Knight að smán fylgi ekki ríkidæmi, líti maður
ekki niður á fátæka.
Nú held ég að ég segi öðru sinni að allir tímar séu ekki góðir tímar.
Þegar horft er til velgengni viðskiptanna gerðist hið óhjákvæmilega:
með tímanum fór svo að ekki voru aðrir eftir á svæðinu en ráðamenn og
eiginkonur þeirra, og blaðamenn og eiginkonur þeirra. Það var ekki erfitt
fyrir heila Mr. Taylors að átta sig á því að eina mögulega lausnin væri að koma
á stríði við nágrannaættflokkana. Hvers vegna ekki? Allt fyrir framfarirnar.
Fyrsti ættflokkurinn var snyrtilega afhöfðaður á tæpum þremur mán-
uðum; til þess voru notaðar litlar fallbyssur. Mr. Taylor naut þess hvernig
yfirráðasvæði hans stækkaði. Síðan kom annar ættflokkur og sá þriðji, fjórði
og fimmti. Framfarirnar voru svo skjótar að ekki leið á löngu þar til enginn
óvinaflokkur fannst til að stríða við þrátt fyrir mikla leit tæknimanna.