Tímarit Máls og menningar - 01.03.2014, Síða 104

Á g ú s t B o r g þ ó r
104 TMM 2014 · 1
síns. Framtaksleysið gæti tekið völdin þegar hann hefði ekkert aðhald lengur
og það verk að kaupa sér þvottavél, koma henni fyrir í þvottahúsi og tengja
hana gæti frestast von úr viti og hann freistast til að notast við almennings-
þvottahús, setja smámynt í þvottasjálfsala, sitja síðan og bíða með tímarit eða
bók í höndunum. Hann hafði gengið framhjá svona stað um daginn og gat
vart hugsað sér dapurlegri sjón.
Þegar hann var búinn að hengja allt upp úr þvottavélinni tók hann blúss-
urnar hennar aftur af herðatrjánum og festi þær með klemmum upp á
snúruna, eins og hún vildi. Þetta voru nú einu sinni hennar föt.
Hann ætlaði að þrífa salernið áður en hún kæmi heim og hann ætlaði að
notast við röku einnota þvottaklútana sem hún sagði að væru ekki nógu
góðir á bakteríurnar á klósettsetunni. Það var bölvuð vitleysa, engu líkara en
hún vildi alltaf velja þá aðferð sem var flóknari og seinlegri, eins og það væri
meiri dyggð af erfiðum húsverkum en léttum og skilvirkum.
Hann slökkti ljósið í þvottahúsinu og gekk upp hálfmyrkvaðan stigann.
um leið hvarf hugur hans mörg ár aftur í tímann.
***
Hann fór að hugsa um Þóru, fyrrverandi sambýliskonu Braga, yngri bróður
hans, frá því á tíunda áratugnum; í fyrstu virtist það tilefnislaust en smám
saman varð ástæðan augljós. Þóra var látlaus stúlka, ekki málgefin, hvorki
fríð né ófríð. Hún sinnti húsverkum af elju og nákvæmni, straujaði meira
að segja nærbuxur og borðtuskur. Hún dró sig yfirleitt í hlé í samræðum í
fjölskylduboðum, stundum með viðkvæðinu „Æ, ég þoli ekki pólitík,“ jafn-
vel þó að umræðuefnið væri eitthvað allt annað en stjórnmál. Óskar kom
af fjöllum þegar hann frétti að Bragi væri fluttur út frá henni. Hélt að allt
gengi svo ljómandi vel, dóttirin Alma dafnaði og þau unnu bæði hörðum
höndum en voru laus við fjárhagserfiðleika. Þóra var að vísu langþreytt á
slagsmálunum sem Bragi lenti í þegar þau fóru út að skemmta sér. Það var
gremjulegt að þurfa að fara með eiginmanninn alblóðugan á slysamóttöku
upp úr miðnætti eða horfa á dyraverði yfirbuga hann spriklandi á gólfinu og
laganna verði teyma hann upp í lögreglubíl, eftir að hafa hlakkað alla vikuna
til að komast í Þjóðleikhúskjallarann til að dansa og haft fyrir því að útvega
barnapíu. Einu sinni þurftu þau að punga út stórfé fyrir tannaðgerð á manni
sem hafði gert þau mistök að ryðjast fram fyrir Braga á barnum. Bragi áleit
sig ekki vera slagsmálahund en hann lét engan vaða yfir sig og var svo óhepp-
inn að menn sem það vildu gera urðu sífellt á vegi hans.
Svona uppákomur voru þó ekki skilnaðarsök. En þegar Þóra komast að því
að Bragi var farinn að halda við tvítuga stúlku rak hún hann á dyr. Fleygði
fötunum hans út um gluggann svo þau lágu eins og hráviði um lóðina og
gangstéttina. Bragi þurfti að tína allt upp og troða inn í aftursætið á gömlu
Mözdunni á meðan Þóra lét formælingum rigna yfir hann úr glugganum.