Rauðka : úrval úr Speglinum - 01.06.1944, Page 11
Straum- og skjálítalœkningar. <xi. i.>
Aldrei hafa mein mannanna verið svo fá, að ekki
sé brúk fyrir nýja og nýja lækna. Svo langt aftur
í tímann, sem sögur herma, hafa menn verið þjáð-
ir af illum öndum og margvíslegum brögðum ver-
ið beitt til að stökkva þeim á brott. Var það ráð
stundum tekið að súrra sjúklinginn rammbyggi-
lega niður og lemja hann síðan hátt og lágt með
bareflum, þangað til illa andanum, sem tekið hafði
sér bólfestu í honum, þótti það ráð vænst að
skammast sín og fara. Um líkt leyti var sjúkling-
urinn dauður, og var það auðvitað aukaatriði, aðal-
málið var hitt, að kvalari hans snautaði burt. Auð-
vitað hafa lækningaaðferðirnar breytzt eftir því,
sem tímar liðu fram, og orðið mannúðlegri, en
lengst af mun samt útkoman hafa orðið lík (og
sjúklingarnir sömuleiðis).
Það er tiltölulega nýtt hér á landi að nota lækna
úr öðrum heimi, en þó komst það í móð fyrir
nokkrum árum, þegar Friðrik huldulæknir tók að
grassera og gefa mönnum heilsuna í stórum stíl.
Sumum sjúklingunum gaf hann auk þess meira
en heilsuna, því að brátt var farið að kenna hon-
um börn um land allt, svo að hann sá sér vænst
að hrökklast af landi burt, og fréttist seinast til
hans, að hann væri farinn að reka lækningar í
Færeyjum og verður það að heita heldur lækkun
fyrir Friðrik, því að Færeyingar líta upp til Is-
lendinga, — einir þjóða. En líklega eru meðlags-
kröfurnar á Friðrik orðnar um það bil fyrntar,
anno 1935, því að þá fer hann að skjóta upp höfð-
inu aftur, og er þá meira að segja orðinn hlutafé-
lag, sem bendir til þess, að hann hafi farið á haus-
inn í millitíðinni. Það er Skagafjörður, sem í þetta
sinn hefir aðallega prófíterað af lækningum Frið-
7