Rauðka : úrval úr Speglinum - 01.06.1944, Qupperneq 24

Vestan haís og austan.
(Viðtal við Sigurð Jónasson.) (XI. 10.)
„Velkominn yfir íslands ál“, segjum vér, þegar
vér hittum Sigurð nýkominn af skipsfjöl og alls
ekki þesslegan að koma beint úr kreppunni í
Ameríku.
„Vertu nú ekki að gera grín að mér“, segir Sig-
urður, „þú veizt vel sjálfur, að áll var einmitt hér
um bil eini fiskurinn, sem ég seldi ekki í Ameríku“.
„Já, vel á minnst“, segjum vér, og erum fegnir
að vera strax komnir að efninu, „hvað varstu nú
upp á marga fiska í Ameríku, svona rúnt reikn-
að?“
„Það verður seint með tölum talið“, segir Sig-
urður, „og fljótlegra að reikna það í förmum; ég
er þegar búinn að selja eina tíu Steady-farma
fram í tímann; svona leizt þeim vel á mig þarna
vestra, en það getur nú sumpart hafa stafað af
því, að þeir voru áður búnir að sjá mig á Chicago-
sýningunni og voru þess vegna hvergi varbúnir“.
„Er það satt eða logið, að umboðsmaður S.l.F.
hafi selt þennan fisk, sem seldist, eða gerðir þú
það sjálfur?“ segjum vér.
„Það er eiginlega bæði satt og logið“, svarar
Sigurður. „Svoleiðis var mál með vexti, að hann
var búinn að selja svolítinn slump, sem svo kom
of seint, og þá ætlaði kaupandinn, „Illinois Gang-
ster Syndicate, Inc.“, að draga sig til baka og
kaupa hrökkálafarm frá Missouri, en þegar ég
svo kom á vettvang, urðu þeir hræddir og keyptu
heila klattið, en ég lét umboðsmann S.Í.F. hafa
3% af söluverðinu gegn því, að hann skyldi svara
til svika, ef í það færi. Þetta er alltaf gert í Ame-
ríku, þegar svona stendur á“.
„Hvað er nú aðallega gert við allan þennan
fisk, þarna vestra?“ spyrjum vér.
„Hann er aðallega étinn, og þessi, sem ég seldi,
fer allur í bandíttana eða gangsterana, eins og
þeir heita þar í landi; þeir voru nýbúnir að gera
heljarmikið haul, eins og þeir kalla það, af þess-
um óvinum þjóðfélagsins; líklega eins og svarar
til fimmskipts poka hér á togurunum, svo þú get-
ur nærri, að eitthvað þarf handa öllum þessum
mönnum, og Ameríkumenn eiga þar sammerkt
með íslendingum, að með enga er farið eins vel
og glæpamennina, sem von er til, því vitanlega
rennur yfirvöldunum blóðið til skyldunnar, þar
sem hér“.
„Varstu ekki sýndur öllum helztu mönnum
þjóðarinnar, eins og Ásgeir?“ spyrjum vér.
„Jú, ég sá marga fræga menn, meðal annars
mynd af A1 Capone, sem nú er annars ekki lengur
mestur maður í Ameríku“.
„En varstu ekki leiddur fyrir Roosevelt?"
„Nei, ekki varð ég nú svo frægur, ef frægð
skyldi kalla, því að hans stjarna mun nú heldur
vera dalandi. En mér var sagt, að síðustu mánuð-
ina vilji hann bara alls ekki sjá íslendinga — af
hverju sem það nú stafar“.
„Vér förum nærri um ástæðuna til þess“, segj-
um vér, „hann mun vera búinn að fá nóg í bili.
En hvernig er það: Eru ekki símahleranir algeng-
ar í Ameríku?“
„Ekki mun það nú vera nema í reyfurum“, seg-
20