Rauðka : úrval úr Speglinum - 01.06.1944, Qupperneq 79

Eiturhyrlarar.
Á miðöldunum viðgekkst sá siður meðal stór-
höfðingja, að ef þeim þótti einhverjum manni of-
aukið, fengu þeir einhvern þræla sinna til að ryðja
honum úr vegi. Oftast var þetta gert með eggjárn-
um, svo sem búrhnífum og gæruhnífum, en svo
kom kreppan með tilheyrandi innflutningshöft-
um, svo að stálið hætti um hríð alveg að flytjast
frá Damaskus, sem var þeirra tíma Sheffield eða
Solingen, og framleiddi skurðarhnífa, sem vöktu
almenna aðdáun, nema helzt hjá þeim, sem fyrir
þeim urðu. 1 þessu kreppukasti varð að taka til
annarra ráða, og má segja, að þá hafi eiturbyrl-
anir fyrst komizt í móð. Einn frægasti eiturbyrl-
ari þessa tímabils var Alexander VI. páfi, faðir
Cesare Borgia og þeirra bræðra, sem voru sízt
verfeðrungar í listinni og drápu glás af mönnum.
Þá var ekki lengur verið að skera óvinina, heldur
(XII. 13.)
var þeim þvert á móti boðið í fína veizlu, en sá
galli var á gjöf Njarðar, að gestirnir dóu vana-
lega — ekki þó eins og nú er móðins, heldur fyrir
fullt og allt. Þegar svo kreppan var afstaðin, hafði
eiturbyrlunin náð svo föstum tökum á hjörtum
þjóðanna, að ekkert dugði, þó gæruhnífarnir frá
Damaskus væru settir niður — þeir hafa aldrei
verið verulega eftirsóttir síðan, en eiturbyrlan-
irnar lifað góðu lífi, ef svo mætti að orði komast.
Seinna meir urðu þessir skaðræðismenn lög-
vernduð stétt og voru kallaðir apótekarar, en
gríska orðið apó þýðir af eða frá eða burt, en
seinni helmingurinn er auðskilinn og þýðir þá allt
orðið aftökumaður, þ. e. böðull eða manndrápari,
og er réttnefni. — Það er um stétt þessa, eins og
svo margar aðrar óþarfar, að hún þrífst því betur
því ver sem almennilegu fólki vegnar, og eru það
ustu hálsliðunum, svo að skepnan gat ekki al-
mennilega haldið höfði. Má nærri geta, hve þægi-
legt þetta hefur verið fyrir skepnuna. Þetta getur
maður nú kallað „Framsókn" í lagi, þar sem allt
fór fram á haus, en hefur máske verið fyrirboði
þess, sem koma átti.
Það væri gaman að fá táknmynd af þessu í yð-
ar heiðraða blaði, SPEGLINUM.
Einn af aðdáendum yðar.
75