Rauðka : úrval úr Speglinum - 01.06.1944, Side 160

Skipaíregn.
Enda þótt ríkisstjórn vor hafi gripið tækifærið,
eins og líka var sjálfsagt, til þess að sýna, að hún
beri ekki sverðið forgefins, og kafni ekki undir
nafni sem þjóð- og hallærisstjórn, þá lítur í augna-
blikinu helzt út fyrir, að allar hennar skömmtun-
arreglugerðir ætli að verða bláber óþarfi (þetta
átti ekki að vera nein vittíhið upp á það, að Her-
mann hefur skipað oss að tína bláber). 0g hver
getur líka ætlað upp á það, eða sagt það fyrir, að
á fyrstu þrem dögunum, sem stríðið stendur, komi
hingað fimm skip hlaðin allskonar varningi, sem
oss vanhagar um? Hefur Þjóðviljinn reiknað út,
að skip þessi séu samtals 21300 tonn, en ekki höf-
um vér enn spurzt fyrir, hvort það eru brúttó-
registertonn eða önnur verri. Vísir hafði einn dag-
inn flutt hjartnæma grein um, að nú myndi vera
fundið upp óbrigðult meðal við svefnsýki, og hvað
skeður? Daginn eftir kemur hér 10 þúsund tonna
skip, sem að mestu var hlaðið vekjaraklukkum og
grammófónum. Átti það að réttu lagi að fara til
Ástralíu og lækna þar svefnsýkina í blámönnun-
um, en í þess stað kemur það hingað og verður
væntanlega innan skamms slegið upp vakninga-
samkomum um land allt með farminum. Fékk skip
þetta í almenningsmunni þegar í stað gælunafnið
Vekjarinn. En áður en vér vorum hálfbúnir að
(XIV. 17.)
reikna þessa þjóðarblessun út í tölum, er enn pípt
og annað skip kemur í viðbót. Hafa landsmenn
alveg sérstaklega tekið ástfóstri við þetta fartýgi,
en það gegnir nafninu Rommarinn, af því mikið
af farminum er romm, sem er þó ekki nema hálf-
soðið, og því hörkusterkt, svo ekki dugar minna
en hástúkustig til þess að þola „einn lítinn“ af
því. Áuk þessara tveggja, sem eru aðalskipin, hafa
komið þrjú enn, en tvö voru tóm og eitt með
ómerkilegan varning (málmgrjót).
Alþýðublaðið hefur, sem eðlilegt er, slegið fram
þeirri spurningu, hvort vér munum ekki geta haft
gott af þessari siglingu og fengið vörur úr skipun-
um og gerum vér þessa spurningu að vorri eigin
og svörum henni um leið játandi. Vér getum áreið-
anlega fengið allar vörurnar fyrir lítið. Skipin
hafa enga möguleika til að komast heim til Þýzka-
lands, og nægir í því sambandi að benda á nýlegt
dæmi, bananaskipið, sem strandaði við Noreg fyr-
ir nokkrum dögum, með þeim ágætum, að öll vest-
urströndin gengur með innanskömm síðan af því
að éta sjóblauta banana. Það ætti því að verða
innan handar að fá þessar vörur fyrir lítið verð
og upp á góða krít. Og þó einhver fyrirstaða verði
af hendi skipsmanna, þá er þess að gæta, að þeir
eru óvopnaðir eins og vér. Vildum vér þegnsam-
156