Skýrsla miðstjórnar Alþýðusambands Íslands um starf sambandsins 1946-1948 - 14.11.1948, Qupperneq 35

deilu þessari var frarakoma ríkisvaldsins gagnvart verkalýðssamtökun-
um, einkum sterkasta félaginu þar norðanlands, Verkamannafélaginu
Þrótti á Siglufirði, með þeim endemum, að seint mun fyrnast.
Til þess að fá hið sterka félag „Þrótt“ úr tengslum við hin félögin
og geta svo ráðist að hinum smærri og veikari hverju einstöku fyrir
sig, var þess ekki svifist að hóta því að með málshöfðun og réttar-
ofsóknum skyldi „Þróttur" sviptur skýlausum ákvörðunarrétti um
innri mál sín.
Þessa fyrirhuguðu réttarofsókn studdu þeir Alþýðublaðsmenn af
liinu mesta ofstæki, og til frekari áherzlu afstöðu sinni til verka-
lýðsins, sem þar nyrðra háði baráttu fyrir sanngjörnum kjarabótum,
sendu þeir í ferðalag um allt Norðurland leiðtoga hinna ísfirzku
verkfallsbrjóta, Helga Hannesson, sem talsmann hins ísfirzka for-
dæmis.
En fyrir öflug samtök félaganna og gott samstarf milli A.S.Í. og
Alþýðusambands Norðurlands unnu verkamenn sigur.
/
Lögbrot — Þegnskaparleysi
Hér hefur verið skýrt frá afskiptum þeirra Alþýðublaðsmanna af
hagsmunabaráttu alþýðunnar nokkur síðustu árin, og má af því ráða
hvert hið félagslega þroskastig þeirra er, og hugarþel i garð stéttar-
samtaka íslenzkrar alþýðu.
Þó munu hér enn tilfærð örfá dæmi af mörgum, sem gefið gætu
heilsteypta hugmynd um hlutverk og afstöðu flokksofstækismann-
anna við Alþýðublaðið, gagnvart heildarsamtökum verkalýðsins.
SkaSleg vinnubrögð
Öllum, sem eitthvað skyn bera á félagsstarf, er ljóst, að sambandi
félaga er nauðsynlegt að hafa undir höndum skrá yfir meðlimi hvers
einasta sambandsfélags síns. Það er algengt að á skrifstofu Alþýðu-
sambands íslands komi menn, sem glatað hafa skírteinum sínum, en
þurfa nauðsynlega að geta sannað félagsréttindi sín á einhverjum
fjarlægum stað, senr ekki er hægt að ná sambandi við í tíma svo
gagn sé að. Allir sjá hversu mikið gæti oltið á því fyrir einstaklinga,
að þessar upplýsingar væru handbærar á einum vísum stað, og að
35