Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.05.2020, Síða 51

ÁLfDÍS ÞORLEIfSDóTTIR
50
– nafnið var stytt árið 192720 – og lýsti sig andvígan öllum trúarbrögðum,
kirkju og helgisiðum.21 Íslenski armur Stjörnunnar í austri, Stjörnufélagið,
gaf einungis út eitt tölublað með fyrirlestrum Krishnamurtis árið 1929 en
það var að því er virðist alfarið í umsjá og þýðingu aðalbjargar Sigurðar-
dóttur, ötuls guðspekings.22 Hún var meðal annars hluti sömu sendinefndar
og Þórbergur á alþjóðaþinginu í London og París árið 192123 og fór með
honum á fund Krishnamurti í Ommen árið 1931.24
aðalbjörg þýddi einnig nokkrar ræður Krishnamurtis og gaf út í bókinni
Frjálst líf árið 1929. Hún hélt áfram að gefa út þýðingar á ræðum Krishnam-
urtis í tímaritinu Skuggsjá sem kom út einu sinni á ári frá árinu 1930–1938
(að undanskildu árinu 1937 þegar ekkert blað kom út). Ársrit Stjörnufélagsins
var mjög víða lesið, ekki síst meðal guðspekinga sem kölluðu einnig eftir
meiri umfjöllun um bókina í samfélaginu almennt.25 Önnur umfjöllun um
Krishnamurti var þó nokkur í íslenskum blöðum og tímaritum á þessum
tíma. Halldór Kiljan Laxness skrifaði til dæmis um persónuleg kynni sín af
Krishnamurti í greininni „Krishnamurti í Ojai-dalnum 1929“ árið 1930.26
20 Catherine Wessinger, „The Second Generation Leaders of the Theosophical So-
ciety (adyar)“, Handbook of the Theosophical Current, ritstjórar Olav Hammer og
Mikael Rothstein, London og Boston: Brill, 2013, bls. 33–50, hér bls. 42.
21 Krishnamurti, „The dissolution of the order of the star. a statement“, ræða haldin 3.
ágúst 1929, sótt 7. apríl 2020 af https://jkrishnamurti.org/about-dissolution-speech.
22 Krishnamurti, Ársrit Stjörnufélagsins 1/1929, þýðandi aðalbjörg Sigurðardóttir.
23 Sjá til dæmis Þórbergur Þórðarson, Meistarar og lærisveinar, bls. 90. Í „Opnu bréfi til Kristins
andréssonar“ í Tímariti Máls og menningar 3–4/1970, bls. 195–205, hér bls. 200, segir Þór-
bergur reyndar að það hafi verið árið 1932. aðalbjörg Sigurðardóttir segir sjálf frá heimsókn
Þórbergs til Ommen og fundi hans með Krishnamurti í „fréttir frá alþjóðafundinum í Om-
men“, Skuggsjá 2/1931, bls. 155–159, hér bls. 157.
24 Pétur Gunnarsson, ÞÞ í fátæktarlandi, Reykjavík: JPV, 2007, bls. 187.
25 Grétar fells undrast hversu undarlega hljótt hafi verið um þessa bók í greininni
„Ársrit Stjörnunnar“ en þar líkir hann Krishnamurti við skáldið Þorstein Erlingsson:
„Ársrit Stjörnunnar“, Iðunn. Nýr flokkur 1/1929, bls. 80–82. Höfundur sem skrifar
undir nafninu K og er vinur ritstjóra Brúarinnar skrifar ritdóm um Ársritið og segist
þar ekki „finna nein ný sannindi“ í þessari austrænu speki: K, „að lestrarlokum“,
Brúin 12/1929, bls. 1. Valgerður Jensdóttir bregst við þessu bréfi í næsta tölublaði
og segir að Krishnamurti svari þessu best sjálfur með svofelldum orðum: „„Ekkert
er nýtt undir sólunni.“ Sannleikurinn er og verður ávalt sá sami, en mönnum tekst
misjafnlega að leiða hann í ljós og gera hann skiljanlegan.“ Valgerður endar bréf sitt
með því „að biðja alla sannleikselska menn, sem lesa þetta brjef, að lesa einnig hitt
brjefið og Ársrit Stjörnunnar í austri.“ Valgerður Jensdóttir, „Opið brjef“, Brúin
13/1929, bls. 2.
26 Halldór Kiljan Laxness, „Krishnamurti í Ojai dalnum 1929“, Eimreiðin 1/1930, bls.
31–48.