Víðförli - 01.11.1954, Qupperneq 50

48
VÍÐFÖRLI
hingað. En hitt er vitað, að þar sem guðfræðinámi er bezt
fyrir komið, eru sérstakar stofnanir, pastoral-seminaria,
fyrir hagnjtan undirbúning undir prestsstarfið.
Slíkrar stofnunar er brýn þörf hér á landi og liggur ek.ki
annað nær til umbóta á menntun prestsefna áleiðis til móts
við aðrar þjóðir og auknar kröfur tímanna. Þessi stofnun á
hvergi heima fremur en hér í Skálholti.
Segjum, að þessi starfsskóli fyrir guðfræðikandidata
(Vídalínsskóli) starfaði þrjá mánuði ársins. Þá væri eðli-
legt og sjálfsagt, að efnt væri á öðrum tímum á vegum hans
til námsskeiða af ýmsu tagi, svipað og gert er víða erlend-
is, t.d. í hinum s.n. stiftisgörðum Svía. Sumarskólinn á
Löngumýri á þessu sumri gaf góða raun. Fleiri slíka þurf-
um vér að fá, a.m.k. einn hér á Suðurlandi.
Prestur hér á staðnum hefði m.ö.o. ærin verkefni, ef vel
væri í haginn búið og hann valinn á þann hátt, að tryggt
væri, að hann væri til slíkra starfa nýtur sérstaklega, sem
hann þyrfti að hafa frumkvæði um hér í samráði við biskup
staðarins eða vera fær um að gegna við hans hlið. En til
þess þyrfti að hafa sérlög um þetta embætti og sérstakan
hátt á veitingu þess.
Með þessari skipan mála væri tvennt unnið: Skálholt væri
örugglega staðfest sem öndvegisstaður kirkju og þjóðar og
kirkjan hefði skapað sér nýja fótfestu í þjóðlífinu, vígða
véböndum þeirrar helgi, sem hvílir á þessum stað.
Þá er að víkja að því, sem mest kallar að um íhugun
eins og sakir standa, en það er sú kirkjubygging, sem fyrir
liggur að hefja hér.
Allan staðinn þarf að sjálfsögðu að byggja upp frá
grunni, en þar er kirkjan fremst og miklu mestur vandi á
höndum um þá framkvæmd. Sárt er til þess að vita, að hér