Ný félagsrit - 01.01.1873, Qupperneq 42

42
Fáein orð um áburð.
hann. Bezt væri þab, eins og gefur ab skilja, ef mafeur
gæti flutt áburSinn út á túnib meb sama, og mokab eba
breidt hann þá undireins útyfir, því þá þyrfti ekki aí>
flytja neina moid heim, til ab hafa saman vií> hann, og
sparabist meb því mikib úmak. þessu er nú úmögulegt
ab koma vib á sumrin, þegar gras eba hey er á túnunum.
Á vetrum, þegar jörbin er gagnfrebin og snjúr liggur á
túnum, er ekki heldur rétt ab bera á þau, því þegar hláka
kemur, flytur regnvatn og snjúvatn meb sér allt þab hland,
sem er í tabinu, og þar meb þvær þab mikib af sjálfum
áburbinum meb sér í burtu. þab væri því víst réttast
ab fara meb þetta eins og gjört er á þeim bæjum í Noregi,
þar sem gras er mestmegnis ræktab. Mabur flytur áburbinn
út á túnib annabhvort á haustin, nokkru eptir sláttinn,
eba þá snemma á vorin, þegar snjúrinn er þibnabur upp.
Líka má bera áburbinn á túnin á veturna, eptir gúbar
hlákur, þegar jörb er alþibnub; breibir mabur þá áburbinn
út, og þareb jörbin er þá gljúp undir, sökkur allur lðgur-
inn rétt ab kalla jafnskjútt nibur, og þegar rigníng kemur
eptir á, leysist áburburinn sundur smátt og smátt, og sökkur
einnig nibur. Ef mabur endilega vill flytja áburbinn út á
túnib á vetrinn, þegar snjúr er, þá er bezt ab bera hann
saman í hauga, sem síban eru látnir standa þartil á vorin,
eba þángabtil jörbin er orbin þíb, þá eru þeir breiddir
út. Hauga þessa hefir mabur eptir vild stúra eba smáa,
optast fimm eba allt ab átta hlössum í hverjum. í laginu eru
þeir látnir vera annabhvort eins og dríla, krínglúttir, eba
þá ferhyrndir í botninn nokkub aflángir, og látnir dragast
dálítib saman upp ab á allar sííur; því næst eru þeir gjörbir
ávalir ofaná. Seinast eru þeir klappabir vel utan meb
rekuspaba, svo þeir verbi sléttir utaná, og rigníngarvatnib
renni þess betur af þeim.