Ný félagsrit - 01.01.1873, Qupperneq 66

66
Fáein orð um áburð.
ytir túnib. þess veríiur og aí> gæta nákvænilega, afe þab
komi jafnt yfir, og er því bezt aö sá þvt út nieb hendinni.
A þeim jör&um, sem eru vib sjáfarsíBu, þarf ekki salt,
því vætugufurnar frá sjánum flytja ætífe nokkufe af því
mefe sér inn á land. Á gamlar engjar, sem sjaldan efeur
aldrei hafa fengife áburfe, er gott afe hafa salt vife og vife,
og hefir þafe opt sýnt mikinn mun; jörfein hefir einsog
fengife nýtt líf, og gefife miklu meira hey á eptir. I mjög
þurar og moldarlitlar jarfeartegnndir er ekki gott afe láta
salt, nema mafeur hafi ofur lítife af því.
Kalk. þar sem hægt er afe fá kalk er gott afe hafa
þafe til jarfeargrófea, bæfei vegna þess, afe þafe er eitt af
þeim efnum, er jurtirnar þurfa afe hafa til frjófgunar, og
einkum og helzt vegna þess, afe þafe Ieysir sundur mörg
frjófgunarefni, sem eru svo föst í jörfeinni, afe jurtirnar
hafa ekki gagtt af þeim, svo sem áfeur er um getife.
Kalkife rýmir líka burtu ymsum skafelegum sýrum, sem á
stundum eru í jörfeinni. Stt jörfe, sem mafeur vill láta
kalk í, á afe vera öldúngis frí frá mýravatni, því annars
gjörir ekki kalkife mikife afe verkum. þegar mafeur vill
hafa kalk til áburfear, á afe breifea þafe út yfir túnife á
haustin, efea þá snemma afe vorlagi, og velur mafeur til
þessa logndag og þurt vefeur. Kalkife á helzt afe blanda
mefe nokkurri þurri mold, annars getur þafe gjört skafea
hinum úngu jurtum, sem fyrst vaxa á vorin. Vanalegast
er kalk borife á jörfe sjöunda efea áttunda hvert ár, og
þess í millum áburfeur undan búpeníngi. Af kalki hefir
mafeur 10 til 16 tunnur á teiginn, ef þafe er óslokife, en
af sloknu kalki helmíngi rneira1. Sama sumar og kalkife
') pegar maður hellir vatni á brenndan kalkstein, kemur ógna mikill
hiti í hann og þarvife fellur hann i sundur í dupt og verður
nokkuð ájtekkur mjöli; við þetta verður hann miklu fyrirferðar-