Ný félagsrit - 01.01.1873, Side 94

94
Um holdsveiki eður limafallssýki.
sarafara, ab þá verSur stans á annari, meban hin er ab
breibast út, en optast kemur þessi samruni sjúkleikanna
ekki fram fyr en seint, þegar ekkert verbur vií) gjört
framar.
III.
Um mefeferb sjúkdúms þessa má víst úhætt segja,
ab flestöll meböl hafa verib reynd vib hann, þar á mebal
einkum kvikasilfur og völsku-eitur (Arsenik), og hafa þau
ekkert ab gjört. Job-meböl hafa einnig verib reynd, og
má um þau segja, ab þau hafa opt linab verki þá, sem
sjúklíngarnir höfbu í útlimunum, en þess er ab gæta, ab
meböl þau verba menn ab gefa í mjög smáum skömtum
í þessum sjúkdúmi (t. a. m. Solut.jodet. kalici Gram 1 —
Gram 300, og matskeib þrisvar á dag); þessa verbur ab
gæta, því sb gefib mikib af því, þá hefir þab sýnt sig,
ab reyndar hafa hnútarnir horfib, en svo hafa komib frain
rett á eptir mikil útbrot, svo veikin hefir orbib margfalt
meiri eptir en ábur. Einnig hefir Danielsen í Björgvin
reynt karbúl-sýru (20 Centigr. — 100 Gram.), en þab er
úvíst, hvort þab hefir nokkra verkun. Obru máli er ab
gegna um útvortis meböl, því þab hafa meun séb, ab þau
geta hjálpab, ef sjúkdúmurinn er ekki kominn of lángt á
leib. Meböl þessi eru hvorki mörg né margbrotin því þau
eru einúngis: gufuböb, heit sjúböb, blúbhorn, og
stundum blúbtökur. Abferbin er þannig, þegar meböl
þessi eru höfb, ab sjúklíngarnir eru látnir fara í gufubab,
tvisvar eba allt ab átta sinnum á mánubi, eptir því, hve
vel þeir þolaböbin; um sama leyti eru sett blúbhorn, þrjú
eba fjögur, eba fleiri á blettina, þar sem þeir eru, og er þab
gjört hérumbil meb hálfs mánabar fresti. Jafnframt verba
þá sjúklíngarnir ab hafa kröptuga fæbu, og allan gúban