Ný félagsrit - 01.01.1873, Blaðsíða 105
Um bráðafárið í sauðfé.
105
þessir finnast í skepnunni bæí)i í lifanda lífi og eptir aí>
lmn er dauí); þeir eru stafmyndabir eí>a teinmyndabir og
sjást eigi nema undir sterkum sjúnauka. Fylgja þeir
mörgum illkynju&um sjúkddmum. A& sönnu mun þeirra
eigi hafa verib leitaf) í blú&i úr bráBafárs-fð, en vér teljum
vafalaust ab þeir finnist þar. Ebli þeirra er ennþá aö
miklu Ieyti óþekkt, en menn telja vafalaust at> þeir og
smá-agnir þær, teinúngafrums, er þeir eiga af> myndast
af, se næsta eitrabir, þegar þeir hafa myndazt í blóbinu,
þareb þeir draga me& ákefb til sín lífsefnib, ef>a eldifi
(llt) frá hinum rau&u blófikornum; fyrir þessa sök verfiur
of lítif) af lífsefni, en of mikif) af kolsýru í bló&inu, svo
' dýrif) kafnar mjög brá&lega. Teinúngafrums sýnist muni
vera býsna sóttnæmt, því ef menn hella inn i heilbrigfar
skepnur blófii því, sem teinúngafrums er í, þá bregfiur vif>
líkt eins og þegar bóla er sett, a& þessar fá þá teinúnga
sjúkdóminn.
Utbrei&sla brá&afársins.
þess hefir þegar veri& geti& hér a& framan, a& brá&a-
fári& hafi eigi veri& nærri því eins almennt hér á landi
fyrir 40 árum, eins og þaö er nú á dögum. Skýrslur
þær, sem inenn hafa um brá&afári& frá ekiri tímum, sýna
aö sönnu, a& fáriö hafi legiö ví&a í landi og gjört tals-
ver&an ska&a á fé manna, en þa& hafa þó veriö áraskipti
aö fárinu, og heil héruö hafa eigi haft neitt af pest þessari
a& segja. Nú má kalla, a& pestin sé dreif& um allt land
og þó a& hún a& sönnu hafi áraskipti þannig, a& hún sé á
stöku stö&um skæ&ari eitt áriö en annaÖ, þá mun hún þó
æfinlega gjöra meira e&a minna vart vi& sig alsta&ar.
A& sönnu hefir ma&ur engar árei&anlegar skýrslur um