Ný félagsrit - 01.01.1873, Qupperneq 134

J34
Hæstaréttardómar.
um orbum: „Qalllendi eSur svo gott sem selstaSa eí>ur
almenníngur heíir þessari jörfe veriö eignaö fyrrum hjá
Ví&idalsfjalli, þar sem eru selstööur jarbanna, og er þaö
sama land, þar sem þíngeyraklausturs sel stendur, og sem
fyr í jarbabók þessari hefir verib eignaö þíngeyrum, hvert
og þíngeyramenn hafa brúkaö síhan á tímum Gu&mundar
Hákonarsonar, þó svo, ab jarbirnar hafa jafnframt mátt
hafa þar selstöbu, ef þær hefbi viljab”.
Aí> vísu viröist nú, bæbi eptir samanhenginu, og
samanburbi vií> þau orbatiltæki, sem höfb eru undir
lýsíngunni á jörbinni Breibabólstab, nokkub ab mæla meb
því, ab orbib lsklaustur”, þar sem rætt er um land þab,
er þab eigi undir Vibidalsfjalli, eigi ab skiljast um heima-
klaustrib ebur jörbina þíngeyrar, eins og abaláfrýjandinn
hefir álitib, en ekki um sjálfa klausturstiptunina; en auk
þess ab þetta þó ekki beinlínis er Ijóst, því eins og
abaláfrýjandinn sjálfur hefir játab, er sumstabar í jarba-
bókinni, undir lýsíngunni á þíngeyrum, talab um sér-
stakar eignir og ítök klaustursins, er ekki láu undir heima-
jörbina þíngeyrar, heldur undir klaustrib sjálft sem stofnun,
sem þá helzt voru þvílíkar eignir og ítök, er ekki láu
undir neina vissa jörb klaustursins, eba sem þö klaustur-
haldararnir notubu sjálfir, og sem því hagkvæmast var ab
teija þar undir heimagarbinum, svo fer lfka sjálf jarbabókin,
undir lýsíngunni á jörbinni Breibabólstab þar á eptir,
aptur nákvæmar ab lýsa þessu landi klaustursins, er þab
eigi undir Víbidalsfjalli, og sem hún fyr hafbi um talab
undir þíngeyrum, og sést þab þá þar, ab landspartur
þessi hefir ábur verib eignabur jörbinni Breibabólstab, án
þess þab sjáist, ab hann hafi gengib undan þeirri jörb,
eins og enn fremur er bent til, ab jarbabókin á fyrri
stabnum hafi tekib þessa eign klaustursins undir lýsíng-
unni á þíngeyrum, ebur eignab hana jörbinni þíngeyrum
— hver skilníngur, sem fvr sagt, liggur beinna vib, —
einúngis af því þab þá ekki hefir verib notab frá Breiba-