Ný félagsrit - 01.01.1873, Qupperneq 144

144
Hæstaréttardóm&r.
voru; sauíikindur þessar voru virtar eptir ver&lagi því
sem þá var þar í sveit á fé, á 10 rd. 64 sk. alls; því
næst hefir hann frá því um sumarih 1862 og fram undir
sumarmál 1863 stoliB sjálfur 9 kindum, veturgömlum
og eldri, og þrem haustlömbum; og skipab sonun sínum
Jóni og Einari aí> stela þrettándu kindinni. Kindur þessar
eru virtar á 57 rd. 80 sk. alls. Hann hefir því alls
stolib og látiö stela 18 kindum, sem eru virtar á 68 rd.
48 sk. alls. Kindunum stal hinn ákær&i stundum úr högum
og stundum úr fé sínu, þegar þær höfbu slæfezt saman
vib þab; hann slátrabi þeim síban og hafbi þær til bús-
ílags fyrir sig og hyski sitt; kona hans Vilborg og synir
hans, Jón og Einar, voru honum hjálpleg í þessu, og skebi
allt þetta meb vilja þeirra og vitund; en þar ab auki
hefir hann játab ab hafa gjört sig sekan í ymsu smá-
hnupli, svo sem á smásprekum og birkigreinum og ull af ann-
ara fé; loksins hefir hann játab, eins og þab er á annan
hátt sannab, ab hann ekki hefir lýst kindar ræfli, sem Jón
sonur hans fann í læk skamt frá bænum í vetur er
leib. Ab vísu nemur þab talsverbu, sem hinn ákærbi
hefir stolib, hann hefir og stolib í mörg ár, þó hvorki
neyb né bjargar skortur þrýsti honum tilþess; þab bætist
og ofan á, ab hann hefir verib mjög tregur til ab játa glæp
sinn, og sýnt mikib samvizkuleysi í því ab lokka börn
sín til ab taka þátt í þjófnabinum meb sér, og jafnvel
skipab þeim ab stela; en þrátt fyrir þetta virbist þó lands-
yfirréttinum hæfiligt ab ákveba straíf hins ákærba, sem er
57 ára og aldrei fyr ákærbur, samkvæmt tilsk. 11. April
1840, 6. gr. 2. hluta, 1. og 58. gr. til tveggja ára hegn-
íngarvinnu, sem eptir tilsk. 24. Januar 1838 jafngildir
þrennum 27 vandarhöggum. Samkvæmt þessu verbur
ab breyta undirréttar dóminum hvab refsínguha snertir.
Hvab því næst hina ákærbu Vilborgu Jónsdóttur
snertir, sem er 50 ára gömul, og aldrei fyr hefir verib
ákærb fyrir neitt lagabrot, þá er hún, eptir því sem hún