Jörð - 01.06.1942, Síða 28

Þóroddur Guðmundsson:
Dýrasti arfurinn
ALLIR IvANNAST VR) ÆFINTÝRIN um kóngabörnin,
sem misstu mæður sínar og eignuðust vondar stjúp-
ur. Stjúpurnar eru flögð undir fögrum skinnum, eta
hirðmenniná á laun, laka af kóngum sínum ráðin eða reka
frá ríkjum og leggja á börn þeirra en stjúpbörn sín, að þau
verði að dýrum eða ófreskjum. Oft eiga þessi ógæfusömu börn
töfrahluti góðrar náttúru, er lijálpa þeim til þess að komast
úr nauðum sínum. Dýrgripir þessir eru slundum hringir úr
Iýsigulli, hálsmen, gullkambar eða IieiIIahnoð, er vísa þeim
á rétta leið. Stundum leysir karlsdóttir kóngssoninn úr álög-
um með trvggð og trúfestu eða karlssonur kóngsdótturina
með einliverri íþrótt, sem liann lcann. Eigi var það fátítt, að
hann ynni hug og hjarta kóngsdóttur og hálft eða allt ríkið
með því að fylla orðabelginn.
A barnsaldri höfuni vér lesið þessi æfintýri og lifað oss
inn í hugmyndaheim þeirra. Á fullorðinsárunum fyrnist yfir
þau. En þau gleymast aldrei alveg, og endurminningin um
þau er eins og ylur af gamalli glóð. Hvernig stendur á því?
Eg hygg, að það sé vegna þess, að í þeim eru falin djúp sann-
indi um mannlegt líf. Kostagripir kóngabarnanna eru í eigu
sérlivers manns, hversu fátækur sem hann er af fjármun-
um. Tryggð og trúfesta karlsdætranna er enn til. íþróttadáð-
ir drengjanna i kotinu eru ekki undir lok liðnar. Og andleg-
ur tröllskapur vondu stjúpanna vofir yfir menningunni.
Um flögð og fjölkynngi get ég verið fáorður. En ég ætla að
gera nokkra grein fyrir töfragrip, sem við eigum öll og er
þeirrar náttúru að geta leyst álagafjötra; ég ætla að minnast
á íþrótt, sem getur hafið lcarlssyni í hásæti. En fáir einir
lcunna hana eða hafa vald á lienni, og gerir það gæfumuninn.
26 JÖRÐ