Jörð - 01.06.1942, Síða 103

meginher sinn heima í varúðarskyni vegna innrásarhættu,
en iiafa þó jafnframt orðið að senda herlið út um allar jarð-
ir, en hins vegar liefur þeim lítt tekist að eiga sjálfir frum-
kvæði að viðureignum á aðalvígstöðvunum og liafa þvi orðið
að dreifa tiltölulega veilum kröftum í nokkurri óvissu. Allt
þetta hefur átt sinn þátt í, að viðureignirnar erlendis hafa
yfirleitt ýmist gengið þeim illa eða, þegar bezt liefur látið,
bærilega. Að liiriu sama liefur stuðlað, að því er virðist, meira
og minna ónógur og miður heppilegur viðbúnaður á sumum
þessara vigstöðva, er stingur mjög í stúf við liin fagmannlegu
tök Þjóðverja og Japana á þess háttar efnum. Iíemur þetta
heim við þær skoðanir, sem skynsamt alþýðufólk liérlendis
hefur ósjaldan lálið í ljós sin á milli um vinnubrögð Breta
hér á landi. Það er eins og þjóðin hafi „átt svo golt“ um lang-
an aldur, að yfirstéttirnar kannist orðið tæpast við lífið nema
sem fitl, en — „hvað höfðingjarnir hafast að, hinir ætla sér
leyfist það.“ Yitanlega ber ekki að líta á þessi ummæli nema
sem blutfallsleg, miðað við sumar aðrar þjóðir. Og vitan-
lega er mikill dugur enn í brezku þjóðinni, en allt fyrir það
niun hún hafa verið vel á veg komin með að týna því niður að
taka á sér, þegar hún gekk út í styrjöldina. — „Aðgerðar-
leysið“ heima fyrir og mótlæti á erlendum vígstöðvum hafa
ntt í því drjúgan þált, að móðurinn hefur runnið töluvert af
itretum, jafnt ráðamönnum sem almenningi. Þó hefur upp á
síðkastið sproltið upp, sem visir að nýjum móði, allveruleg
()ró í hópi hinna ákaflyndari (og framsýnni?) manna. Sættu
!>vi ríkisstjórn og herstjórn í vetur og vor mjög álcveðinni og
vaxandi gagnrýni, er beindist fyrst og fremst gegn öllum
daufingjum í yfirráðastöðu og var sérstaklega lögð áhei'zla á
eftirfarandi aðalatriði: 1) Að verða við ítrekuðum og opin-
herlega tjáðum óskum Riissa um nýjar vígstöðvar í álfunni,
hl að létta á Rauða hernum, sem svo að segja einn hefur orð-
nú i heilt ár, að bera hinn ægilega ])unga af svo gott sem
ellum her Þjóðverja og bandamanna þeirra*). 2) Að gerð
verði föst og itarleg skipun um samræmingaryfirstjórn land-
h-e.a.s. i Norðurálfunni.
Jörd
101