Árbók Háskóla Íslands - 02.02.1923, Blaðsíða 39
TEXTI KONJJNGSBÓKAR
29
27. Yeit hon Heimdalar
hljóð um folgit
undir heiðvönum
helgum baðmi;
á sér hon ausaz
aurgum forsi
af veði Valföðrs.
Yituð ér enn eða hvat?
28. Ein sat hon úti,
þá er inn aldni kom
Yggjungr ása
ok i augu leit.
Hvers fregnið mik,
hví freistið min?
All veit ek, Óðinn,
hvar þú auga falt,
i enum mæra
Mimisbrunni;
drekkr mjöð.Mímir
morgin hverjan
af veði Valföðrs.
Vituð ér enn eða hvat?
29. Valði henni Herföðr
hringa ok men,
fé spjöll spaklig
ok spáganda;
sá hon vitt ok um vilt
of veröld hverja.
30. Sá hon valkyrjur
vítt um komnar,
görvar at riða
til goðþjóðar;
Skuld helt skildi,
en Skögul önnur,
Gunnr, Hildr, Göndul
ok Geirskögul;
nú eru talðar
nönnur Herjans,
görvar at ríða
grund valkyrjur.
31. Ek sá Baldri,
blóðgum tívur,
Óðins barni,
örlög folgin;
stóð um vaxinn
völlum hæri
mjór ok mjög fagr
mistilteinn.
32. Varð af þeim meiði,
er mær sýndiz,
harmflaug hættlig,
Höðr nam skjóla;
Baldrs bróðir var
of boi'inn snennna,
sá nam Óðins sonr
einnættr vega.
33. Þó hann æva hendr,
né höfuð kembði,
áðr á bál um bar
Baldrs andskota;
en Frigg um grét
í Fensölum
vá Valhallar.
Vituð ér enn eða hvat?
34. Pá kná Vála
vigbönd snúa,
heldr váru harðgör
höpt ór þörmum.
35. Hapt sá hon liggja
undir hvera lundi,
lægjarn líki
Loka áþekkjan;
þar silr Sigyn
þeygi um sinum
ver vel glýjuð.
Vituð ér enn eða hvat?
27. aurgumj örgum H.
32. mær] mer K.
34. Pessi visuhelmingur stendur ekki i K, en í H i stað fyrra hluta 35. v,