Árbók Háskóla Íslands - 02.02.1923, Blaðsíða 69

21—23. v.
SKÝRINGAR
59
og hversu ritað er. Seið hon hug leikinn = hylti menn með
seiði (Finnur Jónsson, Arkiv IV, 28—29). Seið hon hugleik-
inn (o: seið) = seið ákaflega (Bugge, 389). Beztur hj'gg ég
texti Hauksbókar sé:
seiö lion hvars lion kunni,
seið hon hugleikin,
þ. e. a. s. frá sér numin. Völur hafa efalaust komizt í leiðslu
(trance). Lýsingu I’orfinns sögu á seiði þorbjargar: hann fer
fram að áliðnum degi, konur slá hring um hana, Guðriður
sj'ngur — svipar mjög til lýsinga á setum (séance) sálar-
rannsóknarmanna nútímans.
angan, jrndi og eftirlæti, smbr. 53. v.
illrar brúðar, vafalaust um margar konur (collectivum),
annaðhvort um kvenfólk, sem nam seið af völunni, eða öllu
heldur: þrjár þursameyjarnar (smbr. 8. v. og skýringar við
hana). Heiðr kemur að halda áfram verki þeirra: æsa
óánægju, ágirni og ófrið með Asum. — Rað má vel vera,
að þessi lýsing Heiðar, einkum síðustu visuorðin, fari kyn-
lega í munni völunnar, sem kvæðið mælir fram, eins og
Höckert hefur bent á. En í raun réttri sýnir það að eins,
að skáldið hefur látið vandlætingu sína ráða meira en hugs-
unina um, hvað eðlilegast væri að láta völuna segja. Og
Heiðr átti ekki einungis ilt erindi til Asa, heldur var mörg-
um illa við völur og seiðmenn þegar í heiðnum sið. Har-
aldur hárfagri lét brenna inni Rögnvald réttilbeina, son sinn,
með 80 seiðmanna, að sögn Snorra. Draumkona Gísla Súrs-
sonar varar hann við að nema galdur. A hinn bóginn er
Óðinn »galdrs faðir«, og margar og miklar frásagnir um
fjölkyngi hans. Og völurnar eru ekki einungis förukonur,
heldur máttugar verur, sem verða risavaxnar i rökkurbirtu
goðsagnanna, þegar þær kveða upp dýpstu rök tilverunnar,
eins og í Völuspá og Baldrs draumum. í þessu er ekki mót-
sögn, heldur skilningur þess, að vald á dularöflum sé tví-
eggjað sverð, og skifti mestu máli, hver á heldur.
23. vísa.
Siðari helmingur þessarar visu er mjög torskilinn, og allar
skýringar vafasamar. Ég. hef ekki önnur ráð en setja hér
þær helztu þeirra, svo^iær verði bornar saman: 1) Æsir
ráðgast um, hvort þenVeigi að gjalda Vönum skatt (í vigs-
'l''