Árbók Háskóla Íslands - 02.02.1923, Síða 126

116
VÖLUSPÁ
heiðar stjörnur;
geisar eimi
ok aldrnari,
leikr hár hiti
við himin sjalfan.
48(58). Geyr nú Garmr mjök
fyr Gnipahelli,
festr mun slitna,
en freki renna;
fjölð veit ek frœða,
fram sé ek lengra
um ragnarök
römm sigtíva.
49(59). Sér hon upp koma
öðru sinni
jörð ór ægi
iðjagrœna;
falla forsar,
flýgr örn yfir,
sá er á fjalli
fiska veiðir.
50(60). Hittask Æsir
á Iðavelli,
ok um moldþinur
mátkan dœma,
ok minnask þar
á megindóma
ok á Fimbultýs
fornar rúnar.
51(61). Þar munu eptir
undrsamligar
gullnar töílur
i grasi íinnask,
þærs í árdaga
áttar höfðu.
52(62). Munu ósánir
akrar vaxa,
böls mun alls batna,
mun Baldr koma;
búa þeir Höðr ok Baldr
Hropts sigtoptir,
vé valtíva.
Vituð ér enn, eða hvat ?
53(63). Þá kná Hœnir
hlautvið kjósa
ok burir byggja
brœðra tveggja
vindheim víðan.
Vituð ér enn, eða hvat?
54(64). Sal sér hon standa
sólu fegra
gulli þakðan
á Gimlé;
þar skulu dyggvar
dróttir byggja
ok um aldrdaga
ynðis njóta.
55(65). Pá kömr inn riki
at regindómi
öílugr ofan,
sá er öllu ræðr.
56(66). Þar kömr inn dimmi
dreki fljúgandi,
naðr fránn neðan
frá Niðafjöllum;
berr sér i fjöðrum,
flýgr völl yfir,
Niðhöggr nái.
Nú mun hon sökkvask.