Tímarit um uppeldi og menntamál - 01.01.1889, Qupperneq 63

öðruvísi kennslu en pau eldri, og torvelt er að vera
nógu barnalegur. Göngurnar eru ákveðnar eins og liver
annar kennslutími með 'sínu vissa ætlunarverki; þetta
ætlunarverk verður að vera fast ákveðið, svo að liver
kennslutími í skólanum og hver skólaganga úti sje í
samræmi hvort við annað. Hver atburður, sem verður
á leið kennarans og harnauna er athugaður, en þó svo,
að kennarinn kemur fram sem hann væri óundirbúinn
1 góðu veðri verða nemendurnir miklu frískari eptir
skólagönguna, lieldur en hefðu þeir setið kyrrir á hörð-
um bekkjum inni 1 skóia, sjóndeidarhringur peirra vex,
og þeir fá rjettan skilning á lilutunum, sem eru í
kringum pá. Yfirborð landsins, ójöfnur, hæðir, dalir
og lieiðar gefa hugmynd um yíirborð hnattarins. Með
pví að sýna ár, læki, tjarnir og dý má gefa miklu
betri fræðslu um hringrás vatnsins, heldur en nokkurn-
tima er hægt inni í skólastofu. Jurtir og dýr er liægt
að sjá úti við á skólagöngunum í hinu náttúrlega ásig-
komulagi peirra. Ahrif mannanna á yíirborð jarðvegar-
ins er hægt að sýna, pað má bera saman hina ræktuðu
og óræktuðu jörð. AHða eru gömul mannvirki, sem
börnin geta sjeð og má fá aí pví tilefni til margrar
nytsamrar fræðslu. J>að er varla liægt að ganga svo í
nokkra átt, að ekkilsjeu ætíð nýir og nýir hlutir, er
veki athygli peirra, sem hafa lært að taka eptir. Sjald-
an er liægt að ganga hina sömu skólagöngu undir sömu
skilyrðum; alltaf eru nýjar breytingar; í ýmislegu
veðri, á ýmsum tímum dags hefir náttúran mjög mis-
munandi útlit. Ljós og skuggar koma ýmislega fram,
og hægt er fyrir góðau lcennara að taka fiesta pá hluti,
sem bera fyrir augu manns í náttúrunni frá mörgum
hliðum, svo alltaf finnist nemendum nýtt og nýtt koma
fyrir aptur og aptur. A skólagöngunum mætti fá ó-
tæmanlegt fræðsluefni, en einkum er sá mikli kostur-