Freyr - 01.01.1955, Síða 88
Sigfús Jónsson, Halldórs-
stöðum í Laxárdal, fyrsti
hirðir Fjárræktarfélags Þing-
eyinga.
stað. Á öndverðu þessu tímabili var ullin
á ienu togmikil, og togið langt og gróft,
þelið lítið en fínt.
Hirðingarhættir voru þá slíkir, að beit-
arskilyrði jarða voru notuð til hins ítrasta,
og beitarhús á öllum stærri jörðum, beitt
var í öllum veðrum, nema iðulausum stór-
hríðum. Stóðu fjármenn yfir fénu alla
daga og í skammdeginu frá því fyrir dag-
renningu til dagseturs, færðu féð til á hag-
lendinu, og mokuðu oft snjó ofan af beiti-
landinu þegar svo féll.
Fráfærur áttu sér stað þá og fram yfir
síðustu aldamót. Lömbin voru tekin frá
mæðrunum 4—6 vikna gömul, í 10. viku
sumars, og ærnar nytkaðar 12—14 vikur.
Fyrri hluta þessa tímabils, var málnytan
höfuðafurð sauðfjárins, kg. smjörs gilti 1
kr., þar næst tólg, sem verzlunárvara og
gilti kg. 1 kr. Kjöt var lítil eða engin
verzlunarvara, og gilti kg. 0,20—0,22 kr.
Ullin var gjaldmiðill að vísu, þegar hún
var komin í vaðmál og aðra tóvöru. Fjár-
eignin var þá þriðjungahlutföll: ær, sauðir
og lömb.
Kynbætur hefjast.
Maður var nefndur Jóhann Hallsson,
sem var vinnumaður í Reykjahlíð, laust
fyrir 1840, en fluttist um það leyti austur
á Jökuldal. Bréfaskipti voru með honum og
Jóni Jónssyni (Þorsteinssonar prests) frá
Reykjahlíð, sem þá var farinn að búa á
Grænavatni. Taldi Jóhann fé betra á Jök-
uldal, og gerð fjárhúsa aðra og betri en í
Þingeyjarsýslu. Jón Jónsson á Græna-
vatni byggði fyrstur fjárhús í Jökuldals-
stíl, breiðari og vegghærri en hér gerðist,
og breiddist hún smátt og smátt út um
sýsluna á næstu áratugum.
Fé á Jökuldal var þá með nokkuð öðr-
um hætti skapað en hið þingeyska. Ullin
var þelmeiri, togið styttra og fínna. Meiri
samræmisvöxtur, bein öll styttri og gildari.
Bakið beint og malir líka, kjötsöfnunar-
hæfni mun meiri.
78
fimmtíu ára
FREYR