Freyr - 01.01.1955, Page 111
Beztu I. verðlaunahrútarnir á sýningu í Hrunamannahreppi haustið 1951, fáunr dögum fyrir fjárskiptin.
Allir hrútarnir, nema sá lengst til vinstri, voru frá Eyhildarholti, eða synir hrúta þaðan. Lengst til hægri:
Svalur í Birtingaholti, er hlaut heiðursverðlaunaskjöldinn á þeirri sýningu.
alls, á fjárræktarbúinu á Hesti, víðar í Borg-
arfirði og í Arnessýslu. Um 90 kynblend-
ingslömb fæddust. Eftir upplýsingum frá
Halldóri Pálssyni sýndu samanburðartil-
raunir á Hesti, að einblendingsær af þessum
stofnum væru sparneytnari og þolnari en
einblendingar af Border-Leicesterkyni.
Ærnar af Svarthöfðakyninu reyndust frá-
bærar afurðaær, sem gáfu dilka með fram-
úrskarandi vel lagaða og holdfyllta skrokka.
Þessar einblendingsær voru að vísu ungar
þegar fjárskiptin fóru fram, en höfðu þó
reynzt ónæmari fyrir mæðiveikinni en jafn-
gamlar islenzkar ær.
T áframhaldi af þeirri tilraun, sem gerð
var 1945 með innflutning sæðis, lét land-
búnaðarráðuneytið flytja inn 8 hrúta haust-
ið 1946 frá Skotlandi, af Svarthöfða- Chev-
iot- og Border-Leicesterkyni. Voru þeir
hafðir í einangrun i Gróttu á Seltjarnar-
nesi undir umsjón yfirdýralæknis. Sumir
hrútanna reyndust hafa kvilla í klaufum,
fótrot (Foodrot), sem óþekktur er hér á
landi. Varð þetta til þess að hrútunum var
öllum slátrað. Með fjárskiptunum var út-
rýmt öllum kynblendingum af Svarthöfða-
og Cheviotkyni, en nokkrir blendingar af
Border-Leicesterkyni eru enn við líði í
Þingeyjarsýslum og á Austurlandi. Að öðru
leyti mun áhrifa frá innflutningi erlendra
fjárkynja gæta mjög lítið nú í hinum ís-
lenzka fjárstofni, nema ef telja mætti
Kleifaféð af erlcndum uppruna.
Sauð'fjárræktarfélögin, eldri.
Þegar ýmsir bændur höfðu á 19. öldinni
komið sér upp úrvalsfé, á þeirra tíma mæli-
kvarða, vaknaði áhugi fyrir félagslegum
samtökum um kynbætur sauðfjár.
Hin fyrsta tilraun var gerð í Bárðardal.
FREYR
fimmtíu ára
101