Freyr - 01.01.1955, Page 191
A Vestur-Jótlandi eru skjólbeltin viða kerfisbundin eins og niyndin sýnir.
stöðum nytjajurtanna, og vaxandi upp-
skera. Til viðbótar því koma að nokkru
bætt skilyrði fyrir skepnur og menn, með
auknu skjóli undir limgirðingum. Lygnt er
nú inni í trjálundunum, sem umlykja hús
bændanna, þó að stormurinn gnauði í
trjátoppunum.
O
Islenzku fjöllin veita stundum skjól, en
það er ekki nóg. Við getum lært af reynslu
annarra. Við þurfum að minnka mátt
vindanna með skjólbeltum. Við höfum
hlaðið torfgarða um sáðreiti, en þéttir
garðar úr grjóti eða torfi eru ekki góðar
skjólgirðingar. Vindinn verður að bæla með
því að sía hann í þykkum limgirðingum,
sem hann treðux sér inn í, dvínar og hljóðn-
ar í, án þess að pressast fyrir horn og
mynda snarsog eða hvirfilvinda, eins og
verða vill þegar skjólgirðingin er þéttur
veggur. Hér er opið vítt og mikið verk-
svið fyrir okkur íslendinga, og vel mætt-
um við það læra af þeim, er víðtæka
reynslu hafa, hvernig líklegt er að bezt
verði störfum hagað á þessu sviði. Danir,
á józku heiðunum, hafa orðið stærri þjóð-
um en fslendingum til fyrirmyndar, og
gætu einnig orðið okkar þjóð að sama
gagni, ef fyrirmyndin væri mótuð við okk-
ar skilyrði og aðstöðu alla. Það er verk-
efni fyrir ungan íslending að vinna svo
sem tvö ár hjá heiðafélaginu, og koma svo
heim, flytjandi reynslu og þekkingu, sem
birtist síðar í veglegum skjólgirðingum er
lægja vindana.
PREYK
fimmtíu ára
181