Freyr - 01.01.1955, Page 236
Kartöflur eru settar niður og rófur grysjaðar á þennan hátt á stórbýlum.
bændum of dýrar. Vinnustundir þeirra
verða of fáar.
Af dráttarvélatækjum til heyvinnu, var
ekki margt nýstárlegt að sjá, enda hey-
skapur ekki mikill, þar sem grasræktin er í
svona litlum mæli. Heyið er víða þurrkað
á hesjum, það, sem ekki er sett í vothey.
— Eitt tæki var þó sérstaklega athyglis-
vert. Það var á biii Jóns Sundby í Noregi.
Það var stór ýta tengd Fergusondráttar-
vél. Var hún fest aftan á lyftiútbúnað vélar-
innar. Við neðri brún ýtunnar voru festir
ca. 1 m langir stáltindar. Þegar ýtan var
lögð niður og vélinni ekið afturábak á múg,
gengu tindarnir undir hann. Þegar hæfi-
lega mikið var komið fyrir ýtuna, var
henni lyft, og því hlassi, sem á þeim sat,
226
ekið heim. Þetta gekk vel þar, sem stutt
var að flytja, en hlassið var of lítið til þess
að til mála gæti komið að flytja nema
stutta leið. Ytan mun hafa verið smíðuð
í Kvernelandssmiðjunum í Noregi.
Garðyrkjuverkfæri mátti sjá mörg, og
eru sum þeirra þekkt hér heima, svo sem
kartöfluniðursetningar- og upptökuvélar.
Aðrar eru lítið eða jafnvel ekki þekktar
hér, svo sem ýmsar vélar við rófnarækt.
Rófnarækt er einn af stærri liðum fóður-
öflunar. Hafa bændur því lagt mikið kapp
á að gera ræktun þeirra, og alla meðferð,
sem hagkvæmasta með aðstoð véltækn-
innar. Rófnaupptökuvélar eru hér óþekkt-
ar, og væri því e. t. v. rétt að geta þeirra
sérstaklega, þótt ekki séu miklar líkur fyr-
fimmfíu ára
FRE YR