Freyr - 01.01.1955, Page 290
Utsýn yfir Guðbrandsdal hjá Otta. Vegurinn liggur á fljótsbakkanum.
sumri og því fylgir ljós og ylur, sem klæðir
allt í sumarskrúða á tiltölulega skömmum
tíma.
En þessari löngu dagleið lauk á hóteli á
Nermo, sem er býli neðan til í Guðbrands-
dalnum. Það er á fögrum stað, neðarlega
í austurhlíðinni.
Daginn eftir heimsóttum við tvö bænda-
býli þar í dalnum, Hvamm og Skarð. Er
skammt milli þeirra. Attum við þar á-
nægjulegar stundir í vistlegum húsakynn-
um og vel umgengnum peningshúsum og
úti í hinu dásamlega fagra umhverfi.
Þó að bændur þar í Guðbrandsdalnum
búi mest á ræktuðu landi, eru landþrengsli
svo mikil, að þeir geta engu aukið við sig,
hversu sem þá kynni að langa til þess, hvað
þá að þeir geti miðlað syni eða dóttur
landsskika, nema á kostnað skógarins, og
það mun af skiljanlegum ástæðum ekki
sársaukalaust. Er það búbót fyrir Guð-
brandsdæli, að þeir hafa flestir búsmala
sinn í seljum á sumrin. Eru þau uppi á
heiðum. Og nú skyldi skoða þau. — Var
lagt upp hlíðina, eftir allbröttum en mjög
vel gerðum sneiðingum, upp á heiðina,
sem liggur þarna í 8—9 hundruð m hæð
yfir sjó. I þeirri hæð liggja flest selin og
seljalöndin. Er þarna um víðlendi að ræða
og ótrúlega fjölbyggt.
Landið er mishæðótt, en allar eni hæðir
þessar afrenndar. Er þar allt gróið og er
gróðurfarið býsna fjölskrúðugt, en minnir
á íslenzkan heiðagróður. Er talsverð rækt-
un við selin, en það er eingöngu túnrækt.
Ber hún annan svip en túnræktin í daln-
um. Er auðséð, að vallarfoxgrasið á þar
í vök að verjast fyrir ásókn þess gróðurs,
sem á heiðunum vex. Þar vaxa vinir héð-
an að heiman eins og snarrótarpuntur,
280
fjrnnitín ára
FREYE