Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1951, Blaðsíða 138

118
TÍMARIT ÞJÓÐRÆKNISFÉLAGS ÍSLENDINGA
Eins og nafn þess bendir til, vinnur
“The Society for the Advancement of
Scandinavian Study’’ aS eflingu og út-
breiöslú norrænna fræSa vestan hafs; nær
starfssviS þess til NorSurlandanna allra,
sögu þeira, bókmennta og menningar, aS
fornu og nýju. Félagsfólk þess, sem skiptir
allmörgum hundruSum og er aS finna
bæSi I Bandaríkjunum og Canada, þó
fleira af því sé sunnan landamæranna, er
einnig af öllum þjóöstofnum NorSur-
landa. í þeim hðpi eru sem vænta má.
háskólakennarar í norrænum og ger-
mönskum fræSum viSsvegar um þessa
álfu, og einnig fjöldi karla og kvenna,
sem áhuga hafa á bðkmenntum og menn-
ingu NorSurlanda og vilja varSveita þá
menningar-arfleifS sina sem lengst og gera
hana sem arSbærasta i andlegu lífi hér-
lendis. Hér er þvi i rauninni um alls-
herjar norrænt menningarfélag aS ræSa.
Stjórn félagsins hafa einnig skipaS og
skipa fræSimenn úr flokki allra NorSur-
landaþjóSa, og stundum einnig áhuga-
samir leikmenn í þessum efnum.
1 meir en 30 ár hefir félagiS gefiS út
fræSiritiS Scandinavlan Studies (áSur
Scandinavian Studies and Notes), er nú
kemur út sem ársfjórungsrit, og flytur
þaS I anda stefnuskrár félagsins, rit-
gerSir og ritdóma um bókmenntir, sögu
og menningu NorSurlanda, og hefir eigi
lítill hluti af því efni snert ísland og ís-
lenzkar bókmenntir, ekki sist fornbók-
menntirnar.
Á ársfundum félagsins, sem löngum eru
haldnir á einhverjum háskóla þar sem
norræn fræSi eru kennd, eru alltaf flutt
allmörg erindi um norrænar bókmenntir
eöa málfræöileg efni, og eru þaS engar
ýkjur, þó sagt sé, aS Island hafi þar
sannarlega ekki orSiS útundan. Eru þeir
lika margir I hópi hinna amerísku fræSi-
manna, sem mest hafa komiS viö sögu
félagsins og staSiS þar og standa í broddi
fylkingar, er lagt hafa sérstaka rækt viS
íslenzk fræSi og eru einlægir vinir og vel-
unnarar Islands og Islendinga. Þó aS timi
leyfi eigi aS nefna nöfn sllkra fræSimanna
aS þessu sinni, þvl aS þau skipta tugum,
tel ég mér þaS skylt, og er þaS aS sama
skapi ljúft, aS minnast áhuga þeirra á
tslenzkum fræSum og starfs þeirra á þvl
sviSi, á þessum merku tímamótum I sögu
Norræna fræSafélagsins ameríska, sem
þeir og aSrir samherjar þeirra stofnuSu
fyrir 40 árum slSan.
Ég veit, aS vér erum öll sammála um
þaS, aS þeir ágætu fræSimenn, sem þar
eiga hlut aS máli, hafi innt af hendi hina
þakkarverSustu menningar viSleitni I vora
þágu. En þaS fræSistarf þeirra, erlendra
manna, og starfsemi Norræna fræSafélags-
ins amerlska I heild sinni, er tekur um svo
margt til íslands, getur einnig veriS oss
áminning um þaS, hve auSuga bókmennta-
og menningar-arfleifS vér höfum aS erfS-
um hiotiS. ÞaS eitt sér, aS tugir fræSi-
manna og kvenna (því aS konurnar hafa
einnig lagt þar fram sinn góSa skerf) I
hinum merkustu menntastofnunum viSs-
vegar um Vesturálfu láta sér sérstaklega
um þaS hugaS aS kenna og túlka íslenzkar
bókmenntir og menningarsögu, er ærinn
vottur um viSurkennt gildi þeirra menn-
ingarverSmæta vorra. 1 þvi felst eigi aSeins
áminning, heldur einnig eggjan til vor
Islendinga.
Því hefir mér einnig þótt sæma aS draga
athygli ySar landa minna aS sögu og starfi
Norræna fræSafélagsins amertska, um leiS
og ég I nafni hinna mörgu norrænu bræSra
og systra vestan hafs, sem fylla flokk
þess og stySja þaS aS starfi, tel mér mik-
inn sóma aS þvl aS flytja þjóSræknisþing-
inu bróSurlegar kveSjur og heillaóskir.
Fullviss er ég þess, aS þær kveSjur slá á
næma strengi I brjóstum ykkar, þvl aS
óhögguS standa orS Einars Benediktssonar
I kvæSi hans til danska stúdentaflokksins
aldamótaáriS:
„Vor forna tunga' á auS af góSum orSum,
og uppruninn hann tengir þjóS viS þjóS.
Vor forna saga’ er ættfróS eins og forSum:
í ættum okkar rennur frænda blóS”.
Mrs. Dr. S. E. Björnsson flutti þinginu
kveSjur frá ÞjóSræknisfélagi Islendinga I
Reykjavík, biskupi fslands og frú, Félagi
AustfirSinga, Skógræktarfélagi íslands og
fjölda íslendinga, sem aS hún hitti á ferS-
um slnum á íslandi síSastliSiS sumar.
ólafur Hallsson flutti og kveSjur frá
íslandi, þar á meSal eftirfarandi frá séra
Jakobi Jónssyni I Reykjavík, sem aS ólafi
var afhent I samsæti, er honum var haldiS
I Reykjavik á síSastliSnu sumri ásamt
fleiri Vestur-ísiendingum:
ÞiS sem komuS heiman „heirn”,
helgidóms aS vitja.
HeilsiS af öllu hjarta þeim,
sem heima urSu aS sitja.