Tímarit Máls og menningar - 01.12.1974, Side 37

Ertu nú ánœgð, kerling?
nýtt innbú gátu þau bara keypt á afborgunum sem hans kaup entist til þess
að borga. Nú gæti hann líka farið heim í mat. Hann var orðinn hundleiður
á matnum niðri í Tryggingum. Hún bjó til góðan mat enda lærð húsmóðir.
Eins og við mátti búast urðu næstu mánuðir dýrðlegir. Að vísu hafði hann
alltaf verið virtur í Tryggingunum en nú fyrst var hann raunverulega mikils
metinn. Hinir deildarstjórarnir brostu kumpánlega til hans þegar þeir hittust
allir á bílastæðinu fimmtán mínútur fyrir tólf, það eins og gleymdist að
draga aí honum kaup þó matartíminn yrði stundum ansi langur, hann fékk
heimilistryggingu sem aukaþóknun fyrir vel unnin störf í þágu Trygging-
anna. Hann var jafnvel farinn að hugsa um að næla sér í einhvers konar auka-
vinnu sem hann gæti unnið heima milli eitt og tvö. Hann var alveg til í að
vinna þá dálítið meiri eftirvinnu í Tryggingunum ef þannig stæði á. Hann
velti þessari aukavinnu einu sinni fyrir sér allan daginn. Þegar hann kom
heim sýndi hún aukavinnunni engan áliuga, talaði bara um að hún væri að
verða svo feit.
Hann hafði ekki tekið eftir því að hún væri feit. Iiún var svolítið þyhbin
frá því hann mundi fyrst eftir henni en var hægt að kalla hana feita?
Konan lyfti peysunni og sýndi fitufellingarnar á maganum. Honum hitnaði
svolítið í hamsi, hann glotti og sagði hún væri mýkri en nokkur springdýna
og hann vildi ekki að menn héldu að hann ynni ekki fyrir nógum mat.
Nokkru seinna var hann kominn með bókhald fyrir nokkur fyrirtæki og
vann yfirleitt að því frá hálfeitt til þrjú. Vegna þessa lauk Tryggingavinnunni
að vísu sjaldnast fyrr en undir sjö en honum fannst það ekki gera neitt til.
Maður er viljugur til að leggja ýmislegt á sig fyrir fyrirtækið ef fyrirtækið
kemur yel fram við mann. Lífið hefði í raun og veru brosað við þeim ef
konan hefði ekki talað um fitu í tíma og ótíma. Honum hálfleiddist hún. Eftir
nokkra mánuði neyddist hann þar að auki til að horfast í augu við að þetta
var ekki eintóm ímyndun. Hún var óneitanlega að byrja að fitna svolítið.
Honum fannst þetta leiðinlegt rétt eins og henni. Það er ekki gaman að fara
út að skemmta sér með feita og jússulega konu. Eins og allir vita er falleg
kona viðurkenning á manninum: það er ekki á allra færi að ná sér í fallega
eiginkonu.
Verst féll honum þó við þær orsakir sem konan gaf upp fyrir fitunni. Hún
sagði að sér leiddist. Þetta gat hún sagt þó hún ætti yndislegt heimili og
mann til að hugsa um. Hún viðurkenndi það alveg að ekkert væri hægt að
finna að heimilinu og hann léti hana hafa nóga peninga en hún réð alls ekki
við leiðindin. Það var vegna þeirra sem hún var alltaf að borða. Hún sagðist
163