Tímarit Máls og menningar - 01.02.2009, Blaðsíða 106

S i l j a A ð a l s t e i n s d ó t t i r
106 TMM 2009 · 1
Hilmar velur kaupfélagslagerinn sem miðpunkt túlkunar sinnar á
bókinni og það er ekki slæmt val í sjálfu sér. Þar vinnur Kjartan eftir að
þau Ásdís flytja í þorpið og við fáum átakasögu þeirra í endurliti. Kjart-
an verður eins konar þungamiðja sýningarinnar í meðförum Ólafs
darra sem túlkar ólíkar hliðar þessa gallagrips af mikilli leikni. Með
honum vinnur davíð, sonur skrýtna mannsins í þorpinu, sem Jörundur
Ragnarsson leikur, og þar fer Matthías að vinna þegar hann snýr aftur
heim. Þangað koma allar persónur einhvern tíma inn í ólíkum erinda-
gerðum, enda er svona lager vöruveita bæði fyrir þorp og sveit. Það er
stóralvarlegt mál þegar upp kemur draugagangur á lagernum sem
hindrar vöruflæði þaðan, en ekki spilaðist nógu vel úr þeirri sögu í sýn-
ingunni.
Ég hygg að mörgum finnist þó eins og mér að aðalsagan í bókinni sé
saga Kjartans, Ásdísar og Kristínar og óhugnanleg hefnd Ásdísar. Mestu
vonbrigði mín voru með leikrænar lausnir á henni. drápin á hvolpunum
og tíkinni voru grútmáttlaus og merkilegt að ekki skyldi frekar verið
notaður – eða líka notaður – bruninn á dodge-inum sem Kjartan hefur
verið að dunda sér við að gera upp í mörg ár. Hefði það ekki komið verr
við karlkyns áhorfendur en nokkrir tuskubangsar sem fleygt er ofan í
holu? Og jafnvel senan í framhaldi af brunanum sem stöðvaði hjartað í
mér við lesturinn á bókinni. En hvað veit ég um hvað er hægt og hvað
ekki? Allavega varð þessi áhrifamikla saga hálfómerkileg í sviðsetning-
unni og það var sárt.
Reynsla mín er því svipuð gagnrýnenda dagblaðanna, flestar sögurn-
ar úr þorpinu verða því miður lítilvægar í þessari uppsetningu. Þetta eru
í grunninn einfaldar sögur af ást og dauða (eins og sögur eru gjarnan),
það sem hefur þær í hæðir er meðhöndlun Jóns Kalmans á þeim, litrík-
ur stíllinn og sjarmerandi frásagnarhátturinn. Sýningin verður lítið
meira en myndskreyting; en vissulega verða sumar myndirnar minnis-
stæðar, og þar var hlutur Lárusar Björnssonar ljósahönnuðar og Ragn-
hildar Gísladóttur tónskálds stór.
Kolsvört kómedía
Ef fyrirfram var gefið að Sumarljós færi ekki vel á sviði mátti sannarlega
spá jafnilla fyrir Lab Loka-hópnum sem tók þá djörfu ákvörðun að
koma drjúgum hluta af höfundarverki Steinars Sigurjónssonar upp á
svið í Hafnarfirði. En uppsetning Rúnars Guðbrandssonar á leikgerð
sinni Steinar í djúpinu náði furðulega sterkum tökum á þessum sérstæða
höfundi.
TMM_1_2009.indd 106 2/11/09 11:27:31 AM