Tímarit Máls og menningar - 01.02.2009, Blaðsíða 70

Á r n i Ó s k a r s s o n
70 TMM 2009 · 1
sem væri beint út úr nútímanum, eins og maður hefði skrúfað frá
bjórkrananum á barnum og flaumurinn hefði dælst inn á síðurnar, bók
sem væri bein útsending úr ritunartímanum. Ég vildi ekki setja efnið í
einhvern búning, ritskoða það eða fegra, heldur bara birta allar þessar
hugsanir og pælingar sem fólk var með í gangi, sama hversu „fallegar“
þær væru.
Uppreisnin var líka tilkomin vegna þess að mér fannst eins og íslensk-
ar bókmenntir væru ekki með okkur hér og nú. Fólk hafði aldrei farið á
vídeóleigu í skáldsögu, aldrei borðað Seríos, aldrei farið í Kolaportið,
hvað þá á klósettið. Allt þetta var ekki nógu „fínt“. Mér fannst vanta
LÍFIð í íslenskar bókmenntir.
Skemmtanalífið í Reykjavík er fyrirferðarmikið í þessari skáldsögu. Veitti
það þér innblástur meðan þú varst að skrifa bókina?
Já, þessi galskapur var furðu gefandi. En það er oft þannig að á laugar-
dagskvöldi, þegar glaumurinn er hvað háværastur, er eins og maður fari
inn í sig. Ég hef oft fengið andann yfir mig á diskótekum og skemmti-
stöðum, þegar hver maður er kominn í sitt stuð og maður getur bara sest
og notið þess að horfa á mannskapinn. Þetta er eins og að fara á klassíska
tónleika, þar eru margir saman komnir en maður er samt einn. Það er
oft mjög gjöfult. Ég fékk margar hugmyndir meðan ég sat á þessum
börum og notaði Kaffibarinn auðvitað viljandi því mér fannst hann vera
annað og meira en bar, einskonar brennipunktur tímans. Ég vildi lýsa
þessu næturlífi sem mér fannst líka vanta í íslenskan litteratúr. Hann
var ennþá í þessum sunnudagsgír, í fínum fötum að hlusta á Kiljan
messa í útvarpinu og svona frekar þunnur að sjá. Það vantaði laugardags-
kvöldið í bókmenntirnar. Því það er nú einmitt þá sem hlutirnir gerast
á Íslandi. Hlynur Björn fer talsvert á fyllirí, fer þá út úr veruleikanum og
byrjar að delera. Þetta gaf bókinni aukavídd. Þá gat ég farið með honum
út úr raunveruleikanum og inn í fantasíuna. Á þessum árum var
skemmtanalífið í Reykjavík ekki orðið heimsfrægt en varð það svo í
kjölfarið. Maður grísaðist til að vera með þessa bók á réttum tíma svo
ekki sé talað um titilinn. Svo kom bíómyndin og úr varð einhverskonar
költpakki fyrir Íslandsfríkin sem Bjarkarfrægðin og Bláa lónið höfðu
lokkað til landsins. Þetta varð að lokum mjög sjálfbært hagkerfi. Bókin
nærðist upphaflega á næturlífi Reykjavíkur og kvikmyndin á bókinni.
Svo varð næturlífið heimsfrægt og kvikmyndin fór að nærast á því og
bókin á hvoru tveggja. Án þessa hefði hún sjálfsagt aldrei tekið flugið frá
Keflavík og sæti enn sem ljótur andarungi í skammarkrók fagurbók-
menntanna.
TMM_1_2009.indd 70 2/11/09 11:27:29 AM